Skocz do zawartości

MUNDUR ROTMISTRZA 3 PUŁKU UŁANÓW ŚLĄSKICH z 1920 r.


Rekomendowane odpowiedzi

Witam Wszystkich ! Zwracam się z prośbą do wszystkich rekonstruktorów o fachowy opis, lub fotografie dotyczące munduru Rotmistrza 3 P.U.Ś. aby jak najwierniej zrekonstruować mundur z godnie z oryginałem tamtego okresu.
Dotyczy to munduru polowego jak i wyjściowego.Łącznie z całkowitym uposażeniem.Dziekuję za pomocne materiały.
Pozdrawiam i z poważaniem.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

troszkę na ich temat (3p.u.ś)
Krakowska Brygada Kawalerii (Kraków)-gen. bryg. Zygmunt Piasecki
3. Pułk Ułanów Śląskich
8. Pułk Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego
5. Pułk Strzelców Konnych
5. Dywizjon Artylerii Konnej
5. Szwadron Pionierów
Szwadron Łączności
Szwadron Kolarzy
51. Dywizjon Pancerny
85. Samodzielna Bateria Motorowa Artylerii Przeciwlotniczej


PATKI I PROPORZEC
żółto biały
długość 50 mm, szerokość 14 mm, szerokość paska 1,5 mm, przód proporczyka ścięto pod kątem 55 stopni.
czapka rogatywka – otok żółty
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Skontaktować sie z druhem harcmistrzem Romanem Fickiem - znanym wszystkim jako mistrz powożenia zaprzęgiem trzykonnym działka Bofors - on i jego harcerze odtwarzają 3 Pułk Ułanów Śląskich.
A że robią to dobrze świadczą liczne nagrody na zawodach kawaleryjskich własnie za wygląd, przezncej i ułożenie koni.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Kolego Polonikus ak wynikało z rozmowy chcesz pełne umundurowanie takie od podstaw postaram sie ci pomóc :
1 -bluza i spodnie ułańskie
2- do munduru polowego fulażerka ,do munduru garnizonowego rogatywka z żółtym otokiem
3- pas ofierski z koalicyjką
4- dodatki kabura do broni kr. np.Wisa ,szabla np wz 21 albo francuska 1918, mapnik ,rękawce skóra ,hełm ułański starego wzoru ,buty długie oficerki , ostrogi , płaszcz oficerski ,puszka do maski p-gaz ,troki do szabli i to większość no nie zapomnij o papierośnicy :) i piersiówce :)
jak znajdę zdjęcia elem. to podeśle ci tutaj
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jesienią 1919 roku wydano nowy przepis mundurowy, który wprowadzał do całego wojska jednolity ubiór barwy polowej, szaro – brunatno - zielonej. Kawalerię od innych rodzajów broni miały wyróżniać wysokie buty z ostrogami i spodniami do konnej jazdy. Rogatywka z usztywnionym denkiem bez barwy otoków i wypustek, z brązowym, skórzanym daszkiem z okuciem i brązową podpinką. Czapki oficerskie obszyte nad otokiem i po przekątnych denka, srebrnym galonem (od majora w górę podwójnym galonem) wokół otoku. Gwiazdki na otoku pod orłem oznaczały stopnie. Karmazynowe taśmy w formie pasków i kątów na otoku w miejscu gwiazdek określały stopnie szeregowych. Kawaleria na otokach w odcieniach czerwieni nosiła oznaki podoficerskie granatowe. Wprowadzono też miękką furażerkę do ćwiczeń. Przepis pozbawił kurtki kawaleryjskie i artylerii konnej proporczyków, bowiem jazda miała mieć patki karmazynowe. Dla pułków ułańskich bez wypustek, dla szwoleżerów z białymi wypustkami, dla strzelców konnych z ciemnozielonymi, dla jazdy tatarskiej jasno – niebieskie i emblemat półksiężyca z gwiazdą na patkach, dla artylerii konnej patki ciemnozielone z karmazynową wypustką na wszystkich patkach naszyte wężyki. (Dekret Naczelnego Wodza i Naczelnika Państwa J. Piłsudskiego Piłsudskiego dnia 23.05.1919 roku).

Oficerowie przy pasie nosili dodatkowy pasek przez prawe ramię zwany koalicyjką. Na mundurach nie było żadnych wypustek. Na naramiennikach były oznaki stopni i numery lub inicjały oddziałów. Znaki specjalności noszono na lewym rękawie. Dystynkcje noszono na naramiennikach a później na otokach


rotmistrz, kapitan – trzy (metalowe wytłaczane lub haftowane metalowymi, srebrnymi nićmi).gwiazdki

Płaszcz był jednorzędowy (6 guzików) z wykładanym kołnierzem (dla oficerów i szeregowych). Równocześnie donaszano też stare sorty mundurowe. Mimo cofnięcia przepisów ujednolicających wyłogi (karmazynowe patki dla wszystkich pułków) i likwidujących barwne otoki na czapkach nieubłaganie mijał czas barwnych mundurów zastępowane szarzyzną kolorów ochronnych. Odeszły ułanki, etyszkiety, pasy ozdobne, ładownice oficerskie i lampasy na spodniach kawalerii. Wprowadzono znormalizowany mundur dla całej armii (przy donaszaniu starych mundurów) oraz nowe naramienniki z oznakami stopni

Garnizonowy mundur kawalerzysty w 1939 roku składał się ze sztywnej rogatywki z otokiem w barwach pułku, a oddziałów tworzących brygady kawalerii – w barwach broni lub służby, kurtki z czterema kieszeniami, o niskim kołnierzu stojąco – wykładanym, zapiętym pod szyją, z naszytymi proporczykami i srebrnym wężykiem. Na naramiennikach z oznakami stopni, coraz mniej cyfr pułków, a coraz więcej monogramów szefów. Spodnie do wysokich butów z ostrogami. Zimą płaszcz kawaleryjski jednorzędowy dla wszystkich żołnierzy. Pas główny z szablą na żabce, u oficerów z paskiem przez ramię, tzw. koalicyjką. Przy szablach temblaki – oficerowie z metalowej tkaniny, podoficerowie – bawełniane, szeregowcy – skórzane.

Przy ubiorze wieczorowym oficerowie i podoficerowie nosili długie, granatowe spodnie, tzw. szasery, z lampasami w barwach swego pułku. Spodnie na samym dole nogawek były zakończone strzemiączkami, do których przypięto gumowe taśmy, przechodzące pod podeszwą trzewików, utrzymywały je napięte. Trzewiki czarne, lakierowane, z krótką cholewką, nie sznurowane z elastycznymi gumowanymi ściągaczami na wysokości kostek (tzw. sztyblety). Do tego ubioru zamiast pasa głównego oficerowie nosili pas z jedwabnej tkaniny barwy ochronnej z metalową klamrą z wizerunkiem antycznej głowy. Szablę noszono na rapciach przypiętych na pasku pod kurtką mundurową. Na obcasach sztybletów imitacja ostróg. Do tego rękawiczki białe lub kremowe.

Do munduru pozasłużbowego kadra zawodowa mogła nosić peleryny sukienne, podobne do podhalańskich, bez oznak stopni z proporczykami na kołnierzu.

Szwoleżerzy i kawalerzyści KOP w odróżnieniu od pozostałych oddziałów konnych nosili okrągłe czapki. Oficerowie nosili na kołnierzach proporczyki KOP, ale na naramiennikach cyfry swego macierzystego pułku, do którego nadal należeli mimo służby w Korpusie.

Modernizacja umundurowania wojska polegała na ujednoliceniu wyglądu oficerów i szeregowych. Mundury oficerów różniły się tylko jakością materiału i wykonaniem. Dotyczyło to też płaszczy.

Podczas kampanii wrześniowej 1939 roku kawaleria wyszła w mundurach polowych. Na głowie miękkie rogatywki z nausznikami i częściowo jeszcze furażerki. Na czapce orzeł. Na kurtkach tylko oznaki stopni, bez oznak przynależności oddziałowej. Na spodniach naszyte leje skórzane, chroniące przed otarciami podczas jazdy konnej (oszczędność spodni). Sukienne spodnie noszono nawet do letnich kurtek. Oprócz czapki, hełm typu francuskiego. Płaszcze stroczono przy siodłach.

Ubiór polowy uzupełniały krótkie kożuszki z baraniego futra, nie kryte suknem – noszono osobno lub pod płaszczem. Noszono też kożuszki kryte suknem (na wzór ułanek lub jednorzędówek). Latem noszono letnie kurtki mundurowe nowego wzoru lub stare wkładane przez głowę.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

WITAM !

Dziękuję kolego KoMbAtAnT za udzielone informacje.Napewno udam się tym śladem. Nie pochodzę ze śląska i nie zamieszkuję w tym regionie.Mój dziadek 1920 roku służył w 3 Pułku Ułanów Śląskich , był Rotmistrzem.Dlatego tak szukam wszelkich szczegółów na temat ww.munduru,aby z rekonstruować ten mundur na pamiątkę,potomnym.
Dziękuję i z poważaniem !
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Cześć KAMILO !

Dzięki za tak wyczerpujący opis.Superowo to zobrazowałeś wszelkie detale związane z mundurem Rotmistrza 3 P.U.Ś.
Osobiście Ci podziękuję jak tylko okoliczności pozwolą.Już planuję jak wystartować z Narmandii do Was.A niezechciałbyś wziąść udział w zawodach balonowych ?
Dziękuję za Twój trud włożony w całość opisu.Pozdrawiam serdecznie cały 8 P.P.LEG.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Temat został przeniesiony do archiwum

Ten temat przebywa obecnie w archiwum. Dodawanie nowych odpowiedzi zostało zablokowane.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie