Marsz Czarnych Diabłów. Odyseja 1. Dywizji pancernej generała Maczka"

[frost]

Evan McGilvray Marsz Czarnych Diabłów. Odyseja 1. Dywizji pancernej generała Maczka"

Czy któryś z szanownych Kolegów miał już okazję przeczytać to opracowanie ?

[a.korbaczewski]

Czy nikt nie czytał?

[bolas]

cena nowej książki" - największa choroba zakaźna trapiąca współczesnego czytelnika ...

[Mike]

frost napisał:
Czy któryś z szanownych Kolegów miał już okazję przeczytać to opracowanie ?
---------------------------

Miał, miał już jakiś miesiąc temu tylko nie zauważyłem tego tematu.

Książka sympatyczna, aczkolwiek spodziewałem się raczej wyraźnego spojrzenia na historię dywizji ze strony anglosaskiej. Niestety autor pisze głównie o 10. Pułku Strzelców Konnych, argumentując, że szlak bojowy pułku rozpoznawczego równa się szlakowi całej 1. DPanc. Styl dość sztywny, jak na zachodnią historiografię. Oczywiście też w bibliografii są źródła AIPiM, ale przypisów i sygnatur ani widu, ani słychu.
Rażą też błędnie opisane zdjęcia. Z tego co wiem i tak Jarek Kotarski, polski redaktor uporządkował je trochę, bo w oryginale podobno nic się kupy nie trzymało. A i tak mamy tu takie kwiatki, jak np. Sherman 27. Brygady Pancernej opisany jako Sherman szwadronu dowodzenia 24. Pułku Ułanów".
Generalnie praca przydatna wszystkim zainteresowanym historią dywizji, ale bez szczególnych rewelacji. Pozostaje mieć nadzieję, że Marsz Czarnych Diabłów" wydany w tej samej serii, co Parkerowskie Monte Cassino" będzie cieszył się taką samą popularnością, powodując wzrost zainteresowania 1. Dywizją Pancerną.

Pozdrawiam,
Michał Różyński Mike"
S.R.H. ODWACH

[cromags]

Ja także ją przeczytałem i zgazam się w większości z Mike. Książka jest moim skromnym zdaniem słaba. Nie da się jej przeczytać z zapartym tchem. Jest strasznie sztywno napisana, coś w rodzaju pracy doktoranckiej. Dla porównania warto sięgnąć po wspomnienia Maczka i Skibińskiego, o wiele lepiej je się wchłania. Ta to tylko suche fakty, co gdzie kiedy, jakie straty etc.