Po powstaniu Księstwa Warszawskiego i włączeniu do niego Podlasia i Suwalszczyzny, tamtejsi Tatarzy natychmiast włączyli się w odbudowę polskiej państwowości. W sierpniu 1812 roku pułkownik Mustafa Achmatowicz uzyskał zezwolenie na formowanie pułku jazdy tatarskiej.W organizowaniu pomagali rotmistrzowie Samuel Ułan i Joachim Murza Korycki.Niestety wyludnione tereny, z których mężczyzni w większości wcieleni do armii rosyjskiej, służyli tam często z przymusu, nie dały materiału ludzkiego do formowania pułku. Powstał tylko jeden szwadron pod rtm. Samuelem Ułanem, który został przydzielony do Pułku Lekkokonnych Gwardii. Szwadron odznaczył się walecznością podczas odwrotu Wielkiej Armii. Min. w dniu 10 grudnia jego Tatarzy walczyli mężnie przy Ostrej Bramie w Wilnie. Nie ulegając panice, jaka powstała w szeregach francuskich, wraz ze szwoleżerami desperacko wielokrotnie szarżowali i za cenę dotkliwych strat otworzyli drogę na Kowno.