pzl

Niedawno dostałem maila z informacją, iż w literaturze niemieckiej można spotkać informację, że: w 1939 roku polscy strzelcy (schutzen) używali w niewielkiej (wenige) liczbie karabinów, których mauserowski nabój (Mauser Patrone)z odległości 60-50 metrów przebijał na wylot 14 mm pancerz stalowy (Stahlpanzer) wszystkich tak opancerzonych niemieckich czołgów" oraz Niemcy byli zaskoczeni, że Polakom udało się do 1939 roku utrzymać w ukryciu/tajemnicy prace nad powstaniem, i rozwojem tego typu uzbrojenia" W takiej wymianie informacji karabin przeciwpancerny wzór 1935 określam jednocześnie jako antitank rifle, i tank gewehr.

Te oddziały 35 Dywzji Piechoty, które brały udział w obronie Lwowa, po przybyciu do miasta uzbrajane były w rusznice przeciwpancerne. Jak dobrze kojarzę to ta dywizja piechoty była dywizją rezerwową, która w taki rodzaj uzbrojenia nie była wyposażana jak to stale jest powtarzane w wielu opracowaniach.....

Klapy, lotki, stery sprawdziłem, chłodnicę też, silnik pracuje, urządzenia pokladowe podświetliłem. Sloty w Me 109 są chyba automatyczne. Jednak faktycznie z wyważeniem sterów, i lotek to nic nie robiłem, a taka opcja istnieje...

To prawda, w Il 2 sturmovik bez joysticka nie ma co grać /ale chyba dotyczy to większości symulatorów lotniczych/. Tyle, że w świecie rzeczywistym pilot opiera jeszcze nogi na dwóch pedałach... PZL P 11 jest normalnie dostępny w wersji zaktualizowanej tej gry. Ale bez szachownic... Dla mnie największa frajda to korzystanie z edytora pełnych misji. Tylko dlaczego w takiej stworzonej przeze mnie misji zwykle wygrywa komputer? Rozumiem, że dodatkowe mapy można ściągać z netu? Jeśli mam kłopoty z opanowaniem latania to co dopiero mówić o walce powietrznej... Samoloty wroga zbyt szybko umykają z celownika nawet w opcji czas normalny". A tutaj trzeba uwzględnić jeszcze poprawkę na ich szybkość, i przemieszcanie się w przestrzeni, oraz przede wszystkim znaleźć je w powietrzu. Tymczasem zrobienie zakrętu, wejście na wysokość trwa, i trwa...Oj, refleksu staruszku brakuje...

W okresie przedświątecznym przyjrzałem się bardzo starej grze-symulatorowi. Cena bardzo atrakcyjna 19,99 złociszy, a wersja już uaktualniona. Nie jestem zawodowym graczem... Ciekawa sprawa: łatwiej latać samolotem bombowym, czy rozpoznawczym niż myśliwcem. Ale już zrzucić celnie te bombki... Realizm pilotowania Me 109 doprowadza mnie do rozpaczy. Nie sposób na tym wystartować bez włączonego autopilota. Ciagle ucieka lewe skrzydło. I nie można tym latać- cały czas Me 109 w każdej wersji wpada w przeciągnięcie, zwalając się w korkociąg. Czy ktoś potrafi latać tym samolotem w IL 2 Sturmovik /w opcji Normalna", lub Realistyczna"/? A może jest już jakaś zrobiona do tej gry łatka z polskimi szachownicami?

Przykład dwuzdaniowej, mało precyzyjnej informacji: Sdkfz 10 i 11 były bazą do opracowania transporterów opancerzonych: mniejszego Sdkfz 250, i większego Sdkfz 251. We wrześniu kilka pierwszych egzemplarzy seryjnych drugiego z nich przeszło swój chrzest bojowy." /s.32 Dariusz Jędrzejewski, Zbigniew Lalak Niemiecka broń pancerna 1939-1945", Warszawa 1994/. Niestety, nie mam dostępu obecnie do poniżej podanych pozycji, a tam jest na pewno sporo informacji o użyciu sdkfz 251 we wrześniu 1939 w konkretnych dywizjach pancernych: Sdkfz 251 część 1/nr 215/ Janusz Ledwoch (wyd. Militaria) Sdkfz 251 część 2/nr 224/ Janusz Ledwoch (wyd. Militaria)

Pytanie było do mnie więc też potwierdzam, iż najobszerniejsza informacja na temat Sdkfz 251 w 1 Dywizji Pancernej pochodzi z książki Witold Ławrynowicz Droga do Blitzkriegu" AJ-Press, Gdansk 2003, strona 179. Aż 11 linijek tekstu w temacie, gdy gdzie indziej ledwo jedno-dwa zdania.

Transportery opancerzone Sdkfz. 250 lub 251 używały na pewno: a) 1 Dywizja Pancerna lub b) 4 Dywizja Pancerna albo c) 1 i 4 Dywizja Pancerna Nie znalazłem pewnych, potwierdzonych informacji o użyciu transporterów opancerzonych w innych jednostkach pancernych. Liczba pojazdów w dywizji pancernej: około 20, lub kilkanaście. W dwóch byłoby to maksymalnie około 40 /jeśli prawdziwa jest wersja c/. Co ciekawe w Internecie przetoczyła się kiedyś dyskusja na temat zdjęć dokumentujących jakąs bitwę we wrześniu 1939 roku, identyfikowaną jako bitwa pod Mokrą, lub Piotrkowem, gdzie pod krzaczkiem na łące stał uszkodzony transporter ze śladami kul karabinowych na burcie.

Co prawda informacje o czołgach już są, można je jednak dla jasności pogrupować tak wraz z dostępnymi obecnie na ich temat informacjami: 1) projekt czołgu wielowieżowego z lat 1936-1937 uzbrojony w armatę dużego kalibru i 2-3 ckm-zarzucony 2) projekt czołgu będącego następcą czołgu 7TP, i 9TP: pancerz max. 40-35 /40-30?/ mm, silnik o mocy 300 KM /produkcji krajowej lub zagranicznej/, prędkość 40-50 km/g, uzbrojenie: a) francuskie typu Hotchkiss: armata 47 mm, 2 ckm b) produkcji krajowej: armata 37 mm, 2 ckm 3) czołg zwany średnim, 23 tonowy, załoga 7-6 osób, pancerz od 50 do 35 mm, silnik o mocy 300 KM produkcji krajowej,prędkość 40-50 km/g, uzbrojenie: a) armata Schneidera 75 mm, 3 ckm b) armata Schneidera 90 mm, 3 ckm

Umowę na budowę ścigaczy podpisano z angielską stocznią Samuel White w styczniu 1939 roku. Oddzielnie podpisano umowę z włoską wytwórnią silników Isotta Franschini na dostawę jednostek napędowych o mocy 1150 KM. Uzbrojenie za wyjątkiem torped zakupionych w Anglii /armata, karabin maszynowy, bomby głębinowe, wyrzutnie torpedowe/ dostarczyć miały polskie zakłady zbrojeniowe. Okręty /ORP Lwów", ORP Stanisławów", ORP Tarnopol" ?/ miały być gotowe w terminie 15 miesięcy od podpisania umowy, czyli w marcu-kwietniu 1940 roku. Parametry techniczne: wyporność 39,11 t moc silników 3450 KM prędkośc maksymalna powyżej 40 węzłów uzbrojenie artyleryjskie: 1 armata przeciwlotnicza 40 mm Bofors 1 przeciwlotniczy karabin maszynowy 7,9 mm uzbrojenie torpedowe: 2 wyrzutnie torped 533 mm Dodatkowo 6 bomb głębinowych Co ciekawe początkowo budowę tych jednostek zamierzano powierzyć jednej z stoczni niemieckich!

Podrzucam kolejny wątek: budowane w Anglii kutry torpedowe.

Zdanie z rozkazu wydanego 7 września 1939 przez Stefana Roweckiego, dowódcę WBPM: Własne wojska walczące posiadają na PODSTAWIE PRAKTYKI ogromne zaufanie do kb wzór 1935 jako pewnej broni przy zwalczaniu." A jak jesteśmy w temacie wojsk pancernych to przypomnę, iz 10 BKZmot. otrzymała po 32 sztuki na brygadę" karabinów przecipancernych dopiero podczas postoju w Wiśniczu. Broń ta uznana została za skuteczną na odległość 100 metrów /wspomnienia Ludwika Ferensteina oficera sztabu brygady/.

Armia Kraków" rejon Wiślica-Stopnica 7-9 wrzesień /data z pamięci/ kilka niezależnych relacji wspomina o przygotowaniu w ramach obrony przeciwpancernej butelek z benzyną. Jednak dopiero w walce z sowieckimi tankami po 17 września broń ta okazała się nadzwyczaj skuteczna /Grodno,Kodziowce etc./. Czyli wychodzi na to, że Finowie korzystali z doświadczeń polskich...:)

To w ramach uzupełnienia i porównania informacja o naboju HALGERA z których z pewnością korzystali twórcy Ura: przy prędkości początkowej 1450-1475 m/s 7 mm nabój Halger 280 HV Magnum przebijał z odległości 50 metrów płytę pancerną grubości 12 mm ustawioną pionowo wybijając otwór o średnicy około 15 mm, w czasie prób uzyskano skupienie 5 pocisków w kole o średnicy 25 cm co uznano za wynik bardzo dobry

Twierdzenia ze bylo inaczej wywodzace sie z propagandy czasow rzadow komunistycznych (a la E.Kozlowski) zupelnie sie nie sprawdzaja przy rzetelnym i systematycznym przestudiowaniu relacji i rozkazow odnosnie wszystkich pulkow piechoty i kawalerii." No właśnie tylko, że ja w pierwszej kolejności sprawdzałem relacje, i i wspomnienia żołnierzy i tam wychodzi coś zupełnie innego. Broń zapakowana w skrzynie oznaczone jako precyzyjny sprzęt optyczny", pospiesznie wyciągana, i przestrzeliwana po ogłoszeniu mobilizacji /tak np. było na Śląsku/. Szkolenia dla wybranych grup żołnierzy praktycznie nie zdążono przeprowadzić gdyż zabrakło czasu. Zapoznanie z bronią odbyło sie jedynie w nielicznych jednostkach. Tak, BYŁA TO BROŃ SKUTECZNA. Wynika to z większości zachowanych relacji dotyczących jej użycia. Co do zastosowania z jakim najczęsciej się spotkałem: używano pojedyńczych karabinów z kilkoma żołnierzami obsługi + ewentualnie rkm jako ubezpieczenie wystawiane przy drogach, jako osłona pól minowych, miejsc postoju większych jednostek. Jednak, czy można zrzucać na karb komunistycznej propagandy fakt, że mimo wszystko żołnierze podchodzili do Ura z taką pewną niesmiałością...:) Dlaczego jeśli Ur był tak powszechnie używany to tak dramatycznie szukano sposóbów na zatrzymanie czołgów /patrz wspomniany przeze mnie przykład z ckm , a nawet użycie butelek z benzyną całkiem często praktykowane/. A gdzie były takie przypadki jak ten poniżej podany? zolnierze taszczyli wielgasne patyki setkami kilometrow gdy odrzucali dla ulżenia marszu helmy i wlasne oporzadzenie jezeli 'nie mieli zaufania do tej broni"