Archeolodzy znaleźli pacior-skarabeusza sprzed dwóch tysięcy lat

[zadora]

Podczas badań na cmentarzysku w Czarnówku dokonano zaskakującego odkrycia. Pacior odnaleziony w grobowcu dziecka mógł pochodzić nawet z Egiptu.

Czarnówko pod Lęborkiem jest jedną z najciekawszych archeologicznie miejscowości na Pomorzu. Podczas badań natrafiano tam na obiekty z okresu od neolitu do średniowiecza.

Od 2008 r. archeolodzy przebadali w sumie 240 arów, tj. 2,4 hektara, dokumentując i eksplorując ok. 3 tys. obiektów.

- Odkryliśmy bardzo dużo grobów ludności kultury wielbarskiej z pierwszych trzech wieków naszej ery - opowiada Agnieszka Krzysiak, kierownik badań w Czarnówku, kustosz Muzeum w Lęborku. - Z nich też pochodzą najcenniejsze zabytki, jak liczne importy" z terenów Cesarstwa Rzymskiego, np. naczynia z brązu, ozdoby - główne paciorki z kolorowego szkła, ozdobne zapinki do odzieży, w tym także skarabeusz.



Sensacyjnego odkrycia - paciora w kształcie egipskiego skarabeusza - dokonano w grobie dziecka. Zapewne rodzice należeli do wyższych warstw społecznych, bowiem w jego grobie odnaleziono 149 cennych przedmiotów - m.in. miniatury uzbrojenia, szklane pierścienie, wisiory i kółka z brązu. Grobowiec pochodził z epoki kultury wielbarskiej, której pozostałościami są m.in. kamienne kręgi w Odrach czy Węsiorach. Przez historyków jest ona często łączona ze skandynawskimi Gotami. Pochodzenie paciora-skarabeusza jest tajemnicze.

- Może pochodzić z Egiptu, ale raczej jest naśladownictwem egipskich skarabeuszy wykonanym na terenie cesarstwa. To już ustalą egiptolodzy - mówi Krzysiak. - Jest to piąty egzemplarz skarabeusza w Polsce, najlepiej zachowany oraz znaleziony najbardziej na północ.

Cmentarzysko w Czarnówku jest istną mekką dla archeologów. Znajdują się tu pochówki ludności kultury pomorskiej, oksywskiej i wielbarskiej oraz z okresu wczesnego średniowiecza. Cmentarzysko jest birytualne, czyli znajdują się na nim zarówno pochówki ciałopalne, jak i szkieletowe. Jest też w tej chwili największą, całkowicie przebadaną nekropolią z późnej starożytności w Europie Środkowej, mającą kluczowe znaczenie dla archeologii tej części kontynentu.

Pierwsze badania wykopaliskowe na tym cmentarzysku przeprowadziła od roku 1973 do roku 2000 mgr Dorota Rudnicka z Muzeum Archeologicznego w Gdańsku. Łącznie rozpoznano wtedy obszar ok. 50 arów, na którym zarejestrowano 443 groby (szkieletowe i ciałopalne). Od 2008 r. prace badawcze na stanowisku w Czarnówku koordynowało Muzeum w Lęborku, a ich kierownikiem była mgr Agnieszka Krzysiak. Przebadano kolejnych 180 arów w ścisłych granicach nekropolii oraz 66 arów poza jej obrębem, gdzie udokumentowano relikty osadnictwa z okresów halsztackiego, przedrzymskiego, wpływów rzymskich i wczesnośredniowiecznego.

- Wszystkie zabytki, w liczbie ponad 10 tys., znajdują się w Muzeum w Lęborku, są wystawiane i opracowywane we współpracy z Fundacją Monumenta Archaeologica Barbarica, która już wydała jedną książkę na ten temat. W grudniu tego roku ukaże się następna, w ramach grantu z ministerstwa - chwali się Krzysiak.


http://trojmiasto.gazeta.pl/trojmiasto/1,35636,18517246,archeolodzy-znalezli-pacior-skarabeusza-sprzed-dwoch-tysiecy.html

[mimir]

przecież to nijak nie przypomina skarabeusza tylko stonkę a to było by jeszcze ciekawsze;)