Czołg jako oferta turystyczna?

[cezar81]

http://www.iswinoujscie.pl/artykuly/33511/

I wojna światowa była jednym z najokrutniejszych konfliktów. Przyniosła 38 milionów ofiar okaleczając Europę na zawsze. Wyniosła również do władzy bolszewizm w Rosji, i „rosyjscy turyści” w czołgach na Ukrainie są jej dalekimi prawnukami. Czy pamięć wojny może być atrakcją turystyczną? Czy kurort Świnoujście powinien reklamować się jako atrakcja militarna z pokazami broni, czołgów i bitewnymi rekonstrukcjami, po których zmartwychwstali uczestnicy, jedzą smaczne kiełbaski? Gdy obok, w graniczącym z Polską kraju, trwa prawdziwa wojna, a żołnierze są śmiertelni? Czy to dobry czas aby reklamować kurort jako plac zabawy w wojnę?
Zabawy z bronią zawsze się źle kończą i jedynie historyczny dystans zapewnia im względne bezpieczeństwo. Rekonstrukcje bitwy pod Grunwaldem czy życie w osadzie Wikingów, dzięki czasowej perspektywie sytuują się pomiędzy baśnią a alternatywą wobec bezduszności zabieganego świata. Operetkowe, barwne mundury XVIII i XIX wiecznych żołnierzy, bywały pretekstem dla wesołych operetek. La Belle Epoque w kurorcie, to przecież brzmi znakomicie. Dystyngowani oficerowie, sztylpy, maniery, damy, etykieta, dwór, cesarz. Cesarskie kurorty. To można drogo sprzedać i nasi niemieccy sąsiedzi sprzedają. Ale my zaczynamy kolekcjonować współczesne działa, odtwarzamy, niezgodnie z prawdą historyczną, gumowego Jaruzelskiego i straszymy atomową zagładą. Zapraszamy telewizyjnego popularyzatora historii aby nam wyjaśniał wojnę, podczas gdy sam ma problemy aby wytłumaczyć swoje zaangażowanie w dawnym systemie. Tak, to może być produkt turystyczny. Ale dla kogo? Jednodniowych turystów z kanapkami utkanymi w chlebaku obok specyfikacji MG 42? Dla miłośników socjalistycznej armii i jazdy czołgiem po plaży, czy wojennych defilad w mieście? Ostatnia do podziwiania odbyła się niedawno na Krymie.

Wojna jako towar, sprzedaje się świetnie w sytuacji gdy patrzymy na nią z perspektywy wesołego miasteczka. Wata cukrowa, piwo, rozbawione dzieci i atmosfera biesiady ze śmiercią w tle. Atrakcja militarna z pokazami broni, czołgów i bitewnymi rekonstrukcjami po których zmartwychwstali uczestnicy wspólnie jedzą smaczne kiełbaski. Ktoś powie, nic nowego, ludzie zawsze tłumnie oglądali publiczne egzekucje, sznur wisielca traktowali jako talizman, organizowali turnieje rycerskie, jako zaprawę przed bitwą. To prawda, fascynacja przemocą, zwłaszcza dzisiaj gdy możemy się od niej odciąć jednym klawiszem, jest wszechobecna. Jednak dopiero od niedawna, zaczęliśmy traktować wojnę i śmierć jako lekką rozrywkę dla ludzi w każdym wieku. Czterej pancerni, Hans Kloss w nienagannym moralnie mundurze niemieckiego oficera, „Bękarty wojny” oraz im podobni stanęli na półce obok lalki Barbie, kucyka Pony i Harrego Pottera, równie atrakcyjni i bezcieleśni. Masowy towar w światowym supermarkecie popkultury. Tyle że wojna jest specyficznym towarem, którego nie możemy zwrócić, oddać do reklamacji, o czym przekonują się boleśnie obywatele europejskiego przecież państwa. Jest prawdziwa jak zniszczenie które niesie. To nie strzelnica czy tunel strachu w wesołym miasteczku co miłośnicy militarnych festynów niechętnie pamiętają.

Nikt nie odbiera wielbicielom historii wojskowości prawa do ich hobby, pasjonatom którzy przywrócili świetności fortowym zabytkom należy się chwała, podziękowania za ich trud i słuszne laury od ministra. Nie znaczy to jednak że powinniśmy z nadmorskiego kurortu tworzyć Festung Swinemünde.
Społecznym organizatorom wydarzeń dzięki którym Świnoujście staje się chętniej odwiedzanym miastem trzeba podziękować, wykonują pracę za którą inni biorą pieniądze. Są jednak ludźmi świadomymi tego co robią i w pełni profesjonalni. W związku z tym powinni, a może wszyscy powinniśmy postawić sobie pytanie, o granice tego co robią.
Gdzie leży ta cieńka czerwona linia po przekroczeniu której, zaczniemy rekonstruować masowe egzekucje, naloty dywanowe, obozy? Ponieważ to się dopiero będzie, znakomicie sprzedawało.

[cezar81]

Ciekawe kto wpadł na taki idiotyczny pomysł, tak najlepiej zabronić wszystkiego...i zrobić inscenizację jak się z kartkami stało w kolejce za PRL-u