Skocz do zawartości
  • 0

Stare buty


Daro Shadow

Pytanie

7 odpowiedzi na to pytanie

Rekomendowane odpowiedzi

Napisano
Skórzano-filcowe buty zostały wprowadzone zaraz po pierwszej tragicznej dla Wehrmachtu zimie na froncie wschodnim na przełomie 1941-42 roku, jako standardowe obuwie do wykorzystania w warunkach ekstremalnie niskich temperatur. W celu ograniczenia liczby odmrożeń kończyn dolnych. Zasadniczo zaprojektowano dwie odmiany tych butów: pierwszy zapewniający ochronę przed niskimi temperaturami, ale również umożliwiające swobodne poruszanie się oraz drugi cięższy model znacznie lepiej zabezpieczający przed zimnem, ale mało wygodny w użyciu – zaprojektowany przede wszystkim do pełnienia w nich służby wartowniczej (tym modelem nie będziemy się zajmować w tym wątku).
Lżejszy model tych butów został zaprojektowany w celu zastąpienia standardowych saperek w warunkach zimowych. Ze względu na ich funkcjonalność zimowe buty tego typu cieszyły się bardzo dużą popularnością wśród żołnierzy Wehrmachtu służący w warunkach bardzo niskich temperatur (czyli przede wszystkim na froncie wschodnim). Oba typy zimowych butów były dystrybuowane wśród żołnierzy i podoficerów w okresie zimowym (od 15 września do 15 kwietnia) wraz z pozostałym wyposażeniem zimowym, które w kwietni należało zwrócić do oddziałowych magazynów w celu ich naprawy, konserwacji oraz przechowania do rozpoczęcia następnego sezonu zimowego w kolejnym wrześniu. Zasadniczo oficerowie i starsi podoficerowie powinni zaopatrywać się w mundury i obuwie na własną rękę (ze środków otrzymywanych z armijnej kasy ubraniowej), ale wbrew regulaminowi oni również pobierali sobie takie buty zimowe – w grudniu 1942 roku zostało to usankcjonowane oficjalnie i od tej pory wszyscy żołnierze Wehrmachtu bez względu na stopień służbowy, służący w warunkach niskich temperatur mieli obowiązek pobierać takie buty.
Ze względów praktycznych buty te nie miały podkutej podeszwy, choć czasami nabijano blaszki na czubku oraz obcasie. W warunkach polowych dodatkowo „urozmaicano” ich podeszwę niekiedy podbijając dodatkowymi, okrągłymi kawałkami skóry, żeby zmniejszyć ryzyko poślizgnięcia.
W odróżnieniu od saperek buciory te nie były nagminnie czernione – bardzo często pozostawiono skórę w naturalnym kolorze.
W ciągu wojny produkowano te buty w kilku różniących się między sobą szczegółami technicznymi wersjach. "


niezły interes zrobiłeś. kolega chyba nie świadomy co sprzedał.

pozdrawiam Rabat

Temat został przeniesiony do archiwum

Ten temat przebywa obecnie w archiwum. Dodawanie nowych odpowiedzi zostało zablokowane.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie