Skocz do zawartości

Pierwsze ślady telekomunikacji na świecie i w Polsce


kopijnik2

Rekomendowane odpowiedzi

„Pierwsze ślady telekomunikacji na świecie i w Polsce
(102 lata - od 1837 do 1939 r.)”
Spis treści:
1. Wstęp.
2. Niektóre daty z historii telegrafu.
3. Niektóre wspólne daty z historii telegrafu i telefonii w Polsce.
4. Niektóre daty z historii telefonii.
Niektóre daty z historii radiokomunikacji (radiotelegrafu i radiotelefonii).
5.
6. Niektóre daty z historii radia (radiofonii).
1. Wstęp.
Pierwsze ślady telekomunikacji w Polsce pojawiły się z paroletnim
opóźnieniem w stosunku do Ameryki i Europy Zachodniej.
W ogóle na świecie najpierw powstała telegrafia – telegraf Morse’a a
dopiero kilkanaście lat po tym telefonia – telefon Bell’a.
Dalej, z chwilą wynalazku radia - Marconi, oprócz radia jako
publicznego środka rozgłaszającego, powstały radiotelegrafia a następnie
radiotelefonia.
Wynalazki te szybko znalazły praktyczne zastosowanie w Ameryce i
Zachodniej Europie (szczególnie: Anglia, Niemcy, Francja, Włochy,
Szwecja) w takich dziedzinach jak np.:
• Poczta (telegraf i telefon) wraz z oddzielnymi, napowietrznymi
sieciami pocztowymi: telegraficzną i telefoniczną; te sieci
pocztowe szybko się rozwijały z lokalnych – miejscowych na
okręgowe, międzymiastowe i międzynarodowe;
• Kolej (telegraf i telefon), również wraz z oddzielnymi,
napowietrznymi sieciami kolejowymi: telegraficzną i
telefoniczną; te sieci kolejowe szybko się rozwijały z
indywidualnych, odcinkowych (trasy kolejowe oraz łączność
pomiędzy budkami dróżników a najbliższymi stacjami
kolejowymi) na kolejową sieć międzymiastową i
międzynarodową;
• Żegluga wraz z nadbrzeżnymi lub w głębi lądu radiowymi
ośrodkami nadawczo – odbiorczymi;
• Wojsko, szczególnie jako ośrodki łączności ruchomej, polowej,
przenośnej lub przewoźnej;
• Straż Graniczna - ważne strategicznie strażnice i posterunki;
• Placówki dyplomatyczne;
• Meteorologia;
• Prasa;
• Rozgłośnie radiowe;
• Giełda;
• Zamożni entuzjaści tych nowych technik (np. telefonia na
obszarach ich wiejskich włości, fabryk, biur, domów
handlowych, portów, dużych magazynów, sklepów, w
mieszkaniach prywatnych itp.);
W Polsce rozwój telegrafii i telefonii był podobny, choć nieco opóźniony o
względem USA i Zachodniej Europy.
2. Niektóre daty z historii telegrafu
• 1830 r. – na ziemiach polskich powstała linia telegrafu optycznego
Warszawa – Modlin;
• Wcześniej (przed 1837 r.) pojawiły się także inne rozwiązania telegrafu
elektrycznego (np. Anglia - igłowy telegraf elektryczny Cooke’a i
Wheatstone’a w 20 km relacji Paddington – West Drayton) ale nie
sprawdziły się w praktyce;
• 1837 r. – Samuel Morse skonstruował jednoprzewodowy telegraf
elektromagnetyczny (szybkość przekazu kodu kropkowo – kreskowego to
40 do 60 znaków na minutę) z wykorzystaniem ziemi jako przewodu
powrotnego;
• 1840 r. - Morse skonstruował odbiornik akustyczny, tzw. „stukawkę”;
• 1843 r.- aparat faksymilografii – pierwowzór telefaksu;
• Maj - 1844 r. - pierwsza, jednodrutowa (na izolatorach – butelki)
napowietrzna linia telegraficzna Baltimor – Waszyngton (60 km) -
Samuela Morse’a;
• 1844 r. - w Europie, pomiędzy Mainz – Kastel i Wiesbaden uruchomiono
(William Fardely) pierwsza linię telegraficzną, przy wykorzystaniu
przewodu izolowanego;
• Telegraf elektromagnetyczny w Europie rozpoczął swój dynamiczny
rozwój w drugiej połowie lat czterdziestych i pierwszej połowie lat
pięćdziesiątych XIX wieku np.:
- 1845 r. – Francja, trasa Paryż – Rouen;
- 1846 r. – Austria, trasa Wiedeń – Brunn;
- 1846 r. – Belgia, trasa Antwerpia – Bruksela;
- 1847 r. – Włochy, trasa Piza – Livorno;
- 1849 r. – Niemcy, trasa Berlin – Kolonia;
- 1851 r. - linia telegraficzna łącząca giełdy w Paryżu i w Londynie;
- 1852 r. – Szwajcaria;
- 1852 r. - Meksyk, trasa Meksyk – Vera Cruz;
- 1854 r. - Australia, trasa Melbourne – Willamstown;
- 1855 r. - Indie, trasa Peshawar – Kalkuta;
- 1855 r. - Turcja, trasa Warna – Bukareszt;
Rozpoczęła się międzynarodowa współpraca w dziedzinie telegrafii;
rozpoczęto łączenie poszczególnych krajowych systemów
telegraficznych.
• 1847 r. - Werner Siemens wprowadził pierwsze kable telegraficzne z
przewodami w izolacji z gutaperki – podwaliny przemysłu kablowego;
razem z Jochann Georg Halske założył w Berlinie firmę „Telegraphen –
Bauanstalt von Siemens und Halske”;
• marzec 1848 r – uruchomiono 500 km linię telegrafu elektrycznego Berlin
– Frankfurt n. Menem;
• Maj 1850 r. – pierwsza linia telegraficzna pomiędzy Berlinem a Ostend 1-
pierwsze połączenie przekraczające granice Niemiec;
• 23.08.1950 r. – Brytyjczycy zastosowali James i John W. Brett położyli
25 milowy kabel z przewodami telegraficznymi izolowanymi gutaperką;
• 1851 r. – pierwszy podmorski kabel przez Kanał La Manche (Dover –
Calais), szybko zmodernizowany i zapewniający połączenie telegraficzne
Paryż – Londyn tj. sieci telegraficznej Wielkiej Brytanii i Francji;
• 1852 r. – stan linii telegraficznych na świecie:
o w USA jest 23.000 mil linii;
o w Prusach –1500 mil;
o w Austro – Węgrzech - ponad 1000 mil;
o w Kanadzie –983 mile;
o we Francji – 750 mil;
o telegrafy elektryczne działają w:
- Australii;
- Bawarii;
- Chile;
- Hiszpanii;
- Holandii;
- na Kubie;
- Rosji;
- Saksonii;
- Toskanii;
• 1852 r. - pierwsza linia (przewód) telegrafu elektromagnetycznego
Morse’a na podbudowie słupowej w Królestwie Polskim – pomiędzy
stacjami kolejowymi Kolei Warszawsko Wiedeńskiej (dworce kolejowe:
Warszawa, Skierniewice, Piotrków Trybunalski, Częstochowa i na
granicy – stacja kolejowa Maczki); druga linia (przewód) łączyła aparaty
wskaźnikowe pomiędzy pośrednimi stacjami kolejowymi (łączność
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

odcinkowa); była to linia telegraficzna towarzystwa kolejowego do
zarządzania ruchem kolejowym, z której mogli korzystać wszyscy;
• 1854 r. - linia telegraficzna Warszawa – Sant Petersburg;
• 1856 r. - Przez ziemie polskie przebiegała gigantyczna trasa telegraficzna
linii indoeuropejskiej z Londynu przez: Emden, Berlin, Toruń, Warszawę,
Odessę, Kercz, Tbilisi, Teheran, Busher, Jask, Karaczi, Agrę aż do
Kalkuty;
• 1856 r. - pierwsza linia telegraficzna do użytku publicznego Warszawa –
Wilno – Petersburg z odgałęzieniem w Wilnie do Wierzbołowa; następna
linia to Warszawa – Szczakowa – Mysłowice;
• 1858 r. – wynalazek telegrafu automatycznego Wheatstone’a z
czytnikiem i rysikiem wykorzystującym taśmę papierową (prędkość do
400 słów / min.);
• 5.08.1858 r. - budowa pierwszego, telegraficznego kabla atlantyckiego
(3745 km) Ameryka – Europa; po 26 dniach uszkodzony; wielokrotne
naprawy; nowy, zmodernizowany kabel w 1866 r.;
• 1855 r. - Anglik David Edward Hughes wynajduje elektryczny
czcionkowy, literowy telegraf drukujący z szybkością 180 znaków na
minutę – pierwowzór dalekopisu;
• 17.05.1865 r. - w Paryżu powołano do życia Międzynarodowy Związek
Telegraficzny (20 państw podpisało pierwszą Konwencję ustalającą
zasady międzynarodowej komunikacji telegraficznej: Polska została jego
członkiem Międzynarodowego Związku Telegraficznego w 1921 r.);
• 1865 r. – linia telegraficzna, łącząca Indie (Bombaj) z Europą (Londyn);
• 1865 r. – Francja, z Lyonu do Paryża zostaje przesłany pierwszy faks;
• 1866 r. – pierwsze, udane, kablowe, telegraficzne połączenie
kontynentalne na Atlantyku, pomiędzy Europą a Stanami Zjednoczonymi
(kabel ten pracował aż przez 100 dalszych lat !);
• 1866 r - dopuszczenie w Niemczech do eksploatacji aparatu Hughes’a a
następnie w 1868 r. na międzynarodowych liniach telegraficznych;
• 1867 r. - Brytyjczyk Charles Wheatstone wprowadza do użycia telegraf z
taśmą perforowaną z szybkością 100 słów na minutę;
• 1870 r. – położono kabel telegraficzny łączący Anglię z Indiami;
• 1871 r.- dokonano kablowego połączenia telegraficznego Anglii z:
Australią, Hongkongiem, Chinami i Japonią;
• 1874 r. – telegraf Francuza Baudot’a oparty na pięcioelementowym
kodzie binarnym w którym znaki miały jednakowy czas trwania; znaki
alfabetu złożonego z 24 liter były kodowane za pomocą dwóch znaków
umieszczonych na pięciu pozycjach;
• 1875 r.- połączono kablem telegraficznym Europę z Brazylią;
• 1876 r. - Bydgoszcz – łączność telegraficzna;
• 1893 r. - Anglik, inżynier telegrafii Wiliam Preece odkrywa możliwość
bezprzewodowego telegrafowania wykorzystując zjawisko indukcji;
uzyskuje połączenie w sprzężeniu na odległość 8 km; to dało początek
rozwoju nowych technik przesyłowych – radiotelegrafii;
• 1913 r. - stan sieci telegraficznej w Rosji:
o 5.111 stacji telegraficznych;
o 82.000 telegrafistów;
o 47.000.000 depesz;
o 533.000 wiorst przewodów telegraficznych (1 wiorsta =
1.066,781 metra);
o 9.014 aparatów Morse’a;
o 121 aparatów Wheatstone’a;
o 790 aparatów Juze’a;
o 119 aparatów Baudote’a;
o 45 – 50 linii magistralnych;
• 1931 r. - w USA powstaje pierwsza sieć telegraficzna, ogólnodostępna dla
prywatnych odbiorców; wówczas telegrafia staje się powszechną
dziedziną telekomunikacji amerykańskiej;
• 1932 r. - w Europie powstaje pierwsza sieć telegraficzna, ogólnodostępna
dla prywatnych odbiorców; wówczas telegrafia staje się powszechną
dziedziną telekomunikacji europejskiej;
• 1934 r. - powstała ITU – międzynarodowa Unia telekomunikacyjna
obejmująca wszystkie dziedziny technik i usług telekomunikacji; Polska
od początku powstania ITU była jej członkiem (wcześniej, od 1921 roku,
już była członkiem Międzynarodowego Związku Telegraficznego);
3. Niektóre wspólne daty z historii telegrafu i telefonii w Polsce.
• 1918 r. - powołano Państwową Wytwórnię aparatów Telegraficznych
i Telefonicznych (PWATiT) produkującą aparaty telegraficzne jak
również: telefoniczne łącznice ręczne, urządzenia sygnalizacyjne,
przyrządy pomiarowe i podzespoły teletechniczne;
• 1919 r. - zorganizowano Centralne Warsztaty a następnie Zakłady
Radiotelegraficzne - początki przemysłu telekomunikacyjnego;
• 10.08.1921 r. - powstała cywilna służba radiokomunikacyjna
(kolejno powstają radiostacje: Poznań, Grudziądz, Kraków i
Warszawa);
• 1921 r. –- powołano Muzeum Pocztowo – Telegraficzne w
Warszawie;
• 1928 r. – stan telegrafii w Polsce:
o W 1928 r., w Polsce, istotną usługą telekomunikacyjną była
łączność telegraficzna. Realizowano ją na liniach
napowietrznych z drutu stalowego za pomocą różnego
rodzaju aparatów telegraficznych ( w sztukach):
- Morse’a - 2.097;
- stukawki – 250;
- Hughes’a –200;
- Baudot’a – 15;
- Siemens’a –7;
Nie było jeszcze dalekopisów;
o
Długość łączy telegraficznych wynosiła ok. 80.000 km;
o
Ruch z zagranicą był realizowany w 22 relacjach, w tym w
o
6-ciu pozaeuropejskich, głownie drogą radiotelegraficzną;
Łączność telegraficzna z Dalekim Wschodem odbywała się
o
z wykorzystaniem części linii indoeuropejskiej,
przebiegającej przez terytorium Polski (od Piły przez:
Bydgoszcz, Toruń, Włocławek,, Warszawę, Brześć nad
Bugiem, Kowel, Równe, Zdołbunów); Długość całej linii
między Liverpoolem w Anglii i Karaczi w Indiach
wynosiła 8.300 km; Polska wykorzystywała tą linię w
relacjach Warszawa – Odessa i Warszawa – Teheran; linia
ta została zlikwidowana w 1931 r. ze względu na wysokie
koszty utrzymania;
Całkowita liczba telegramów przekazywana we wszystkich
o
relacjach wynosiła ok. 400.000 rocznie;
Sukcesywnie następowała rozbudowa i modernizacja
o
telegrafii poprzez:
- budowę dalekosiężnych, telefoniczno –
telegraficznych linii kablowych;
- budowę Centralnej Stacji Telefonów, Telegrafów
i Radiotelegrafów w Warszawie;
- rozbudowę Państwowej Wytwórni Aparatów
Telefonicznych i Telegraficznych;
- utworzenie Instytutu Teletechnicznego;
- zwiększenie zakresu działania Szkoły
Teletechnicznej (kursy);
- powstanie czasopisma „Przegląd Teletechniczny”;
- szeroka rozbudowa i budowa miejscowych sieci
kablowych w wielu miejscowościach itp.;
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

4. Niektóre daty z historii telefonii.
• 3.03.1876 r. - Aleksander Gracham Bell (Szkot - twórca telefonu),
otrzymał patent na swój telefon;
• 10.03.1876 r. - pierwsza rozmowa telefoniczna pomiędzy Bell’em a
Tomasem Watsonem;
• 9.10.1876 r – pierwsze próby rozmowy długodystansowej (3.200 m) na
wypożyczonym, jednoprzewodowym łączu telegraficznym Boston –
Cambridge;
• 1877 r. - powstaje firma „Bell Telephone Company” i zaczyna się
masowa produkcja aparatów telefonicznych;
• 1877 r. - powstaje pierwsza na świecie ręczna centrala telefoniczna -
wewnętrzna dla pięciu banków w Bostonie, które ustanowiły jedno,
wspólne, centralne stanowisko łączeniowe;
• 14.12.1877 r. - firma Siemens i Henkel otrzymuje patent na ulepszony
przez siebie telefon – masowa produkcja aparatów na kontynencie
europejskim (fabryka Siemens’a produkuje 700 szt. aparatów dziennie);
• 12.11.1877 r. - w Niemczech, we Friedrichsbergu powstaje pierwszy
urząd telegraficzny z urządzeniami telefonicznymi (publiczna
„Rozmównica” telefoniczna z telefonami Siemens’a);
• 28.01.1878 r. - w New Haven, w stanie Connecticut, w USA uruchomiono
pierwszą ręczną centralę miejscową, obsługującą 21 abonentów zwaną
„centralną stacją”;
• 1878 r. - zainstalowano ręczne centrale miejscowe w 20 różnych miastach
w tym ręczną centralę miejską w Harford (stan Connecticut) w USA,
którą początkowo obsługiwali mężczyźni a po skargach abonentów (na
niewybredny język) – mężczyzn zastąpiły kobiety – „telefonistki” ,zwane
również „operatorkami”;
• w 1878 r – liczba telefonów w Stanach Zjednoczonych Ameryki
Północnej wynosiła 2.800;
• 1880 r. – w USA było już 31.000 abonentów;
• 1880 r. - zostają uruchomione pierwsze aparaty monetowe
(samoinkasujące) w Niemczech i w USA;
• 1880 r. – budowa pierwszej w Europie, miejscowej sieci telefonicznej
kablowej (abonenckie linie symetryczne) w Szwajcarii;
• 1880 r. / 1881 - pierwsza miejscowa sieć kablowa (abonenckie linie
symetryczne) i ręczna centrala telefoniczna w Berlinie;
• w 1882 r. - w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej było już
240.000 telefonów (przy 70 milionach mieszkańców);
• 1882 r. - Frank Jacob uzyskuje w Londynie patent na tzw. „fantom-
pochodny obwód elektryczny” „rozgałęźnikowy” układ transformatorów
pozwalający utworzenie za pomocą dwu par łączy prowadzenie
jednocześnie trzech rozmów; była to pierwsza próba zwielokrotnienia
(2/3) połączeń telefonicznych;
• 1881 r. - Warszawa – pierwsze aparaty telefoniczne, początkowo
połączone bezpośrednio tj. „aparat - linia – aparat”;
• 1882 r. - zostają uruchomione ręczne centrale telefoniczne w Warszawie i
w Łodzi; W Warszawie - pierwsza miejscowa sieć (200NN) i początkowo
cztery 50 NN telefoniczne centrale ręczne, typu „MB” (wywołanie –
korbką prądnicy „induktora” oraz zasilanie mikrofonu z aparatowego
ogniwa / bateryjki);
• 1883 r. - w Warszawie, zainstalowano dużą centralę ręczną – „MB” 800
NN i dalej kolejno rozbudowano ją do 2.000 NN (1900 r.);
• W końcu 1884 r. w Niemczech ręczne centrale telefoniczne założono już
w 49 miastach (z czego w 18-stu z nich liczba abonentów przekraczała
100 a w Berlinie przekraczała 2.200);
• 1889 r. - wynalazek Michaiło Pupina, amerykana serbskiego pochodzenia
(szeregowe włączenie w linię transmisyjną indukcyjności w postaci
cewek nawiniętych na stalowe rdzenie, poprawiające jej charakterystyki
częstotliwościowe pasma telefonicznego) – trzykrotne zwiększenie
zasięgu połączeń kablowych; pierwsze zastosowanie – w połączeniu
dalekosiężnym na 40 km trasie w Bostonie (USA); „pupinizacja” miała
przełomowe znaczenie dla powstającej techniki kablowej – umożliwiając
czterokrotne zwiększenie zasięgu transmisji;
• 1889 r. - wynalazek i w 1892 r. – Amerykanin, Armond Brown Strowger
uruchomił w La Porte, Stan Indiana pierwszą, automatyczną centralę
telefoniczną, opartą na wybieraku podnosząco - obrotowym oraz
obrotowym, zwaną początkowo „automatyczną telefonistką Strowger’a”,
a później skrótowo „centralą Strowger’a”;
• 1895 r. – Bydgoszcz – łączność telefoniczna;
• Około 1900 r., w większych ośrodkach miejskich rozpoczęto budowę
oddzielnych łącznic międzymiastowych, w pobliżu łącznic miejscowych
(zazwyczaj w tych samych salach).Później, ze względu na odmienne,
specyficzne warunki pracy wyodrębniono CMM, ostatecznie rozdział
wymusiła automatyzacja miejscowego ruchu telefonicznego, ale ze
względu na współpracę CMM z CA, starano się je lokalizować w tym
samym budynku.
• 1901 r. – liczba abonentów przyłączonych do berlińskiej sieci
telefonicznej wynosiła ponad 52.000, gdy Warszawa w tym czasie miała
ich zaledwie 1.874;
• Pierwsze, jednoprzewodowe, napowietrzne, sieci miejscowe (jako drugi
„przewód” wykorzystywana była „ziemia”) zawieszone na słupach
telefonicznych i na stojakach dachowych; trwały aż do 1904 r.;
• W 1901 r. – w Polsce, koncesję na dalszą eksploatację i rozwój sieci
telefonicznej ( do 1919 r.) otrzymało szwedzkie Towarzystwo
Telephoneaktienbolaget H.T. Cedergren;
• 14.01.1902 r. – uruchomienie, pierwszej w Królestwie Polskim
międzymiastowej linii telefonicznej z Warszawy do Łodzi przez
Skierniewice i (w 1907 r.) przedłużonej do Kalisza; uruchomienie
pierwszych central międzymiastowych, ręcznych w Warszawie (przy ul.
Próżnej10) w Skierniewicach i w Łodzi;
• 1902 r. – Duńczyk, C. E. Krarup wynalazł inną (niż „pupinizacja”),
również skuteczną, metodę zwiększenia indukcyjności łącza
przewodowego, przez otoczenie każdego przewodu toru warstwą (drucik
lub taśma) z materiału magnetycznego, zwiększając w ten sposób pole
magnetyczne wokół przewodu, a więc indukcyjność poprawiającą
charakterystyki częstotliwościowe pasma telefonicznego); „krarupizacja”
nie znalazła zbyt szerokiego zastosowania i była używana tylko dla sieci
specjalnych, np. dla kabli podmorskich i podwodnych;
• 1903 r. – pojawia się w centrali automatycznej abonencki licznik rozmów;
• 1904 r. - w Warszawie, zaczęto budować pierwsze, kablowe sieci
miejscowe (początkowo do 27 par przewodów), najpierw podwieszane -
napowietrzne (na stojakowych konstrukcjach dachowych) następnie
doziemne; w latach 1908 – 1910 Warszawa miała już sieć miejscową
(magistralną i rozdzielczą) kablową; abonencka sieć „dostępowa” była
przeważnie napowietrzna;
• W 1904 r. - w Warszawie uruchomiono pierwszą centralę miejscową
ręczną typu „CB” - 6.000 NN (5.200 abonentów) a dalej następowały,
kolejne jej rozbudowy; aparaty telefoniczne typu „CB” nie posiadały
induktora (były bez elektromechanicznej tarczy numerowej) oraz były
zasilane z baterii centralowej: linie abonenckie „CB” były
dwuprzewodowe;
• 1907 r. - liczba abonentów w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej
wzrosła do 6.000.000;
• 1907 r. uruchomienie drugiej telefonicznej linii międzymiastowej Łódź –
Kalisz;
• 1908 r. w Hildesheim (Niemcy) uruchomiono pierwszą w Europie,
automatyczną centralę miejscową;
• 1909 r. - w Krakowie, uruchomiono pierwszą na ziemiach polskich,
centralę Strowger’a o pojemności 3.600 NN, ulepszoną przez
austriackiego inżyniera Dietla i współpracującego z nim polskiego
inżyniera Czyżykowskiego;
• 1909 r. – w Warszawie przy ul. Zielnej 10, uruchomienie nowej, ręcznej,
centrali międzymiastowej;
• 1909 r. - w Niemczech, w Monachium – Schwabing, powstaje pierwszy
urząd telekomunikacyjny z łącznością automatyczną;
• 1909 r. - telefon założyła sobie Eliza Orzeszkowa;
• 1909 r. - tylko w 100 nowojorskich hotelach działało 21.000 telefonów –
tyle samo, co w całej Afryce i więcej, niż w Hiszpanii. Nowojorski hotel
Waldorf - Astoria miał 1.120 telefonów i realizował pół miliona rozmów
rocznie;
• 1910 r. - w Warszawie liczba abonentów przekroczyła 22.000;
• Ok. 1910 r. - Warszawa miała międzynarodowe, napowietrzne połączenia
dalekosiężne z: Wilnem, Brześciem n. Bugiem i Mińskiem na Białorusi;
• 1912 r. - pierwsze wzmacniaki dla telefonii, oparte na lampie – triodzie
próżniowej (1907 r. Amerykanin - Lee De Forest);
• 1913 r. – stan telefonii na terenie Królestwa Polskiego::
o istniały 42 miejscowe sieci telefoniczne państwowe i
prywatne;
o Warszawa – 33.000 abonentów;
o 46.849 - czynnych aparatów telefonicznych;
o 135.000 km - przewodów napowietrznych linii
telefonicznych;
o 1950 km - przewodów linii międzymiastowych;
o relacje międzymiastowe:
- pomiędzy Warszawą a: Skierniewicami,
Łodzią, Sochaczewem, Modlinem, Radomiem,
Kielcami, Lublinem, Zamościem,
- Skierniewice - Łowicz,
- Piotrków – Tomaszów,
- Łódź – Sosnowiec (przez Piotrków i
Częstochowę),
- Wieluń – Kalisz – Częstochowa,
- Radom – Ostrowiec,
- Łódź – Kalisz,
- Kalisz – Turek,
- Turek – Dobra,
- Turek – Władysławów,
- Kalisz – Konin,
- Częstochowa – Herby (z możliwością
przedłużenia do Kielc),
Budowa telefonicznej linii międzymiastowej w jakiejkolwiek
relacji, to nie tylko budowa dwóch ręcznych central
międzymiastowych - CMM oraz jednego toru w tej relacji.
To również włączenie w sieć międzymiastową miast,
znajdujących się na trasie budowy linii, aczkolwiek nie
zawsze związane z budową oddzielnej CMM (nieraz była to
ręczna centrala miejscowa w tej miejscowości).
• 1914 r. – uruchomienie telefonicznej linii międzymiastowej Warszawa –
Lublin przez Dęblin a dalej (już po wybuchu I Wojny Światowej- )
przedłużona do Zamościa;
• 1914 r. - telefon złożył sobie Henryk Sienkiewicz;
• 1914 r. (początek I Wojny Światowej) - 33.000 abonentów w Warszawie
a pojemność central wyniosła - 34.000 NN;
• 1915 r. – USA, pierwsza, dwutorowa, linia Nowy Jork – San Francisco
ze wzmacniakami telefonicznymi; następnie wynalazek układu
rozgałęźnika jednotor / dwutor z równoważnikiem linii, umożliwiło
zastosowanie wzmacniaków w liniach jednotorowych, jednak z
ograniczeniami dotyczącymi ich liczby, a tym samym zasięgu transmisji;
• 1916 r. - wprowadzenie telefonii nośnej ze zwielokrotnieniem
częstotliwościowym na liniach napowietrznych;
• 1918 r. (koniec I Wojny Światowej) - w Warszawie było tylko 2.500
abonentów a w 1919 było już 21.000; uruchomiono napowietrzną
łączność międzymiastową (14 łączy i 16 stanowisk ręcznych) dla łączenia
abonentów Warszawy z „siecią podmiejską” (np. z abonentami: Otwocka,
Pruszkowa, Ursusa, Piaseczna, Legionowa, Błonie, Grodziska
Mazowieckiego, Żyrardowa, Mińska Mazowieckiego, Podkowy Leśnej,
Milanówka, Włoch);
• 18.11.1918 r. – pierwszy w niepodległej Polsce Minister i Ministerstwo
Poczt i Telegrafów;
• grudzień 1918 r. – Warszawa – zorganizowano pierwszy roczny kurs dla
techników telegraficznych i telefonicznych; od 1921 r. kursy te
przekształcono na dwuletnie a od 1928 r. powołano Państwową Szkołę
Teletechniczną podniesioną do rangi liceum – średniej szkoły zawodowej;
utworzono też stypendia dla studentów telekomunikacji na Politechnice
Warszawskiej i Lwowskiej;
• 1918 r. – w Warszawie powstaje Państwowa Wytwórnia Aparatów
Telegraficznych i Telefonicznych – PWATiT – początki przemysłu
telekomunikacyjnego;
• luty 1919 r. – wprowadzono monopol państwa na wykonywanie usług
pocztowych i telekomunikacyjnych;
• Najwcześniejsze, bezpośrednie połączenia międzynarodowe z Warszawy:
o w 1921 r. z Austrią;
o w 1922 r. z Czechosłowacją;
o w 1923 r. z Rumunią;
o w 1924 r. z Łotwą;
o w 1925 r. z Węgrami;
o w 1927 r. z ZSRR;
Do wielu innych państw połączenia uzyskiwano ręcznym tranzytem przez
w/w kraje.
• 1921 r. – na ziemiach polskich przejęto po okupantach:
o ponad 42.000 km linii telegraficznych i telefonicznych;
o ponad 1000 central telefonicznych miejskich;
o ponad 13.000 km miejskich linii telefonicznych;
• 1922 r. - w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej działa powyżej
19.000.000 telefonów;
• 1922 r. - rząd polski i szwedzkie Towarzystwo Akcyjne - Cedergren
powołały Polską Akcyjną Spółkę Telefoniczną – PAST z zadaniem
budowy, przebudowy i eksploatacji sieci telefonicznych w Warszawie i w
kilku innych, większych miastach Polski;
• 1922 r. - w Warszawie było 26.000 abonentów;
• 1923 r. - w Polsce było 110.000 abonentów;
• 3.06.1924 r. – Sejm ustanowił „Ustawę o Poczcie, Telegrafie i Telefonie”;
• 1925 r. - w USA było w użyciu ok. 1.250.000 cewek pupinizacyjnych,
wykorzystywanych na długości 3.000.000 km linii przewodowych;
• 1926 r. w Szwecji, zostaje uruchomiona centrala automatyczna rejestrowa
systemu „Crossbar”, oparta na wybierakach krzyżowych (patent był już
znacznie wcześniej bo w 1915 r. – trudności konstrukcyjno - wykonawcze
i schematowe);
• 1927 r. – w USA było ponad 5.000.000 km łączy dalekosiężnych;
• 1928 r. – pierwsze próby „zdalnego wybierania” a w 1931 r. uruchomiono
10 dalekosiężnych relacji automatycznego wybierania wraz z liczącą
ponad 1.600 km relacją Berlin - Helsinki (Niemcy – Finlandia);
• 1928 r. – wprowadza się systemy FDM (zwielokrotnienie z podziałem
częstotliwości) o niewielkiej krotności (w paśmie do 30 kHz),
współpracujące z napowietrznymi liniami symetrycznymi;
• 1928 r. - równocześnie wprowadzano technikę FDM do torów kablowych
symetrycznych, wykorzystując początkowo jeden dodatkowy kanał
powyżej pasma naturalnego (telefonia 1+1), a następnie zwiększając
liczbę kanałów w miarę poprawy parametrów tłumieniowych i
przenikowych nowo produkowanych kabli symetrycznych;
• 22.03.1928 r. - utworzenie państwowego przedsiębiorstwa „Polska
Poczta, Telegraf i Telefon – PPTiT) z zadaniem wykonywania
zastrzeżonego Państwu wyłącznego prawa zakładania, utrzymania i
eksploatacji urządzeń pocztowych, telegraficznych i telefonicznych, przez
poszczególne jednostki organizacyjne (centralne i terytorialne); zarząd
PPTiT wykonuje Minister Poczt i Telegrafów;
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

W 1928 r. - w Polsce 162.000 abonentów, w tym warszawski węzeł
telefoniczny miał łączną pojemność - 45.000 NN;
• 1928 r. – w Warszawie działały tylko 3 miejscowe centrale automatyczne
o łącznej pojemności 14.000 NN;
• 1928 r. - w Polsce istniało 38 międzynarodowych łączy na liniach
napowietrznych w tym z:
o Niemcami – 11;
o Czechosłowacją – 4;
o Austrią –2;
o Łotwą –1;
o ZSSR - 1;
o Wolne Miasto Gdańsk – 19 łączy telefonicznych
(Gdańsk traktowano także jako „zagranicę”);
• Po 1928 r. przystąpiono do budowy dalekosiężnej magistrali kablowej
Warszawa – Łódź (1930 r.) – Katowice – Cieszyn (1932 r) z powiązaniem
do sieci czechosłowackiej. Magistrala ta miała odgałęzienie do Krakowa
(1932 r.) i Rudy Śląskiej (1932) z powiązaniem do niemieckiej,
dalekosiężnej sieci kablowej.
• Do 1929 r. sieć międzymiastową rozbudowywano za pomocą łączy
napowietrznych o specjalnych, grubych przewodach krzemo –
brązowych;
• Po 1929 r., - dzięki wybudowaniu w Polsce międzymiastowej sieci
kablowej (magistrale kablowe a Warszawy do Cieszyna i do Gdyni, z
odgałęzieniem do Gdańska) – uruchomiono bezpośrednie połączenia do
niemal wszystkich krajów europejskich. W ruchu międzykontynentalnym
komunikacja telefoniczna odbywała się drogami kablowo – radiowymi
poprzez Berlin, Paryż i Londyn.
• 1930 r. - PAST- a uruchomiła pierwsze, automatyczne centrale – „CA”,
miejscowe systemu rejestrowego firmy LM Eriksson, zwane centralami
Salme (W-wa CA Piusa IX-go – 10.000NN i CA Praga - Ząbkowska -
3.000 NN); centrale te tworzyły pierwszy, miejski, automatyczny układ i
sieć wielocentralową;
• W następnych latach, w Warszawie, wybudowano kilka dalszych central:
CA- Tłomackie, CA - Zielna I, II, III i IV;CA – Żoliborz, CA – Mokotów
oraz rozbudowano CA – Piusa (II i III ); aparaty telefoniczne – „CBa”
były z tarczą numerową;
• 1935 r. - zbudowano automatyczny układ wielocentralowy systemu
Strowger’a w prawobrzeżnej strefie podmiejskiej Warszawy o łącznej
pojemności 1.200 NN;
• 1935 r. - zbudowano automatyczny układ wielocentralowy systemu
Strowger’a w lewobrzeżnej strefie podmiejskiej Warszawy o łącznej
pojemności 1.700 NN;
• 1935 r. - zbudowano (Warszawa ul. Barbary/ Poznańska) nową
międzymiastową centralę bezsznurową o 161 stanowiskach polskiej
konstrukcji zakładów PZTiR z zastosowaniem importowanych z Anglii
wybieraków Strowger’a, przeznaczoną do załatwiania ruchu
międzynarodowego, międzymiastowego, podmiejskiego oraz do służb
specjalnych;
• 1938 r. - zbudowano magistralę kablowa Warszawa – Gdynia;
rozpoczęto budowę linii kablowej Warszawa – Lwów;
• 1939 r. – liczba abonentów w Polsce przekroczyła 225.000;
• 1939 r – Warszawa ,łączna pojemność warszawskich central
automatycznych przekraczała 90.000 NN ( w tym 80.000 NN central
rejestrowych systemu „Salme”); liczba abonentów przekraczała 77.000;
• W latach trzydziestych w Ameryce Północnej stacje telefoniczne
posiadało 70.000 miast a łączna długość kabli wynosiła 25.000.000 km;
5. Niektóre daty z historii radiokomunikacji (radiotelegrafu i
radiotelefonii).
• 1893 r. - Anglik, inżynier telegrafii, Wiliam Preece odkrywa
możliwość bezprzewodowego telegrafowania wykorzystując zjawisko
indukcji; uzyskuje połączenie w sprzężeniu na odległość 8 km; to dało
początek rozwoju nowych technik przesyłowych – radiokomunikacji;
• 1894 r. – Włoch Guglielmo Marconi opracowuje radiotelegraf;
pierwsze znaczące próby radiotelegrafii;
• 1889 r. – pierwsza międzynarodowa transmisja radiotelegraficzna
pomiędzy Anglią i Francją; komunikat prasowy kodem Morse’a;
• 1901 r. Marconi wysyła sygnał radiowy przez Atlantyk;
• 1918 r. - Polska odzyskiwała niepodległość – wojsko polskie przejęło
na swój użytek pozostawione przez zaborców stacje radiotelegraficzne
z których największe to Kraków , Poznań i Warszawa;
• 1920 r. - pierwszy dalekopis;
• 1925 r. - pierwsza centrala telegraficzna;
6. Niektóre daty z historii radia (radiofonii).
• 1902 r. – pierwsza transmisja radiowa ludzkiego głosu;
• 1906 r. – Berlińska Konferencja Radiotelegraficzna; przyjęcie standardów
międzynarodowych (także sygnału „SOS”); eksperymenty z nadawaniem
programów radiowych;
• 2.11.1920 r. - pierwsza regularna stacja radiofoniczna na świecie zaczęła
nadawać w Pittsburgu (USA);
• 18.04.1926 r - w Warszawie uruchomiono pierwszą, radiostację „Polskie
Radio”, regularnie pracującą na falach długich;
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Temat został przeniesiony do archiwum

Ten temat przebywa obecnie w archiwum. Dodawanie nowych odpowiedzi zostało zablokowane.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie