Skocz do zawartości

Sulechów woj.lubuskie


goosf

Rekomendowane odpowiedzi

Napisano
Witam
Ryję w ziemi od jakiegoś roku. Chodzę po pobliskich lasach z mizernym efektem. Może ktoś wie gdzie można poryć,oczywiście w okolicach Sulechowa lib Cigacic.Podobno ostro się punktowali" kamraty i towarzysze. Albo można zorganizować jakąś cichą wyprawkę co dwie piszczały to nie jedna i raźniej
pozdro
goosf
Napisano
Poszukaj na forum a znajdziesz wątek o ZG i o linii bunkrów wzdłuż odry nie wiem dokładnie odkąd się zaczynają wiem że na pewno są w : Tarnawa –Milsko , co prawda nie Sulechów ale daleko nie masz :).
  • 2 months later...
Napisano
Do jednych z najbardziej interesujących obszarów Pozycji Środkowej Odry, pod względem stanu zachowania obiektów fortyfikacyjnych, ilości pancerzy fortecznych (w tym również unikatowych), różnorodności umocnień itp., zaliczany jest rejon Cigacice.
Na zaprezentowanej mapie znajduje się 40 żelbetowych schronów bojowych i biernych. W latach 30-ch obszar ten wchodził w skład VII Grupy Pozycji Środkowej Odry.
Rejon Cigacice składał się z trzech, głównych linii obronnych:
- pozycji głównej, bezpośrednio opartej o brzeg rzeki i wał przeciwpowodziowy (schrony nr 695, 700, 701, 703, 705, 706, 707, 708, 709, 711, 712, 713, 714, 715, 716, 717, 718, 719, 720, 721, 727, 729, 731 ).
- pozycji tyłowej, przebiegającej po cięciwie łuku rzeki Odry (schrony nr 696, 697, 698, 699, 722, 723, 724, 725, 726, 728,730).
- pozycji ryglowej, łączącej południkowo dwie w/w linie obronne (schrony nr 697, 702, 710).
Budowa pierwszych żelbetowych schronów w rejonie Cigacic została zapoczątkowana stosunkowo dość późno, bo dopiero w 1932 r. Wybudowano wówczas 5 niewielkich obiektów bojowych (nr 708, 711, 714, 729, 731). Schrony nr 714, 729, 731 posiadały dwie izby: jedną będącą wejściową śluzą gazoszczelną posiadającą dwudzielne drzwi pancerne (wys. 1,8 m) oraz drugą; bojową osłoniętą od czoła płytą pancerną (wym. 240 x 180 x 8 cm). Pojedynczy obiekt miał w rzucie kształt prostokąta o bokach: 4 x 5 m. Schrony nr 708 i 711 posiadały po dwa pomieszczenia bojowe. W dwóch budowlach (nr 714 i 729) otwór strzelniczy był osłonięty ziemną skarpą wzmocnioną żelbetowym orylonem. Podstawowym uzbrojeniem był MG 08/15.
W 1935 r. rozpoczęto na szeroką skalę budowę nowych, zmodernizowanych schronów bojowych. Nowe budowle otrzymały izby załogi, pomieszczenia do obserwacji oraz izby oficerów. Na szerszą skalę zaczęto stosować nowe pancerze, np. typu 7P7, 9P7, 5P7, 14P7, itd. Międzypola obiektów bojowych zostały uzupełnione schronami biernymi będącymi miejscem wypoczynku dla jednostek mających obsadzać umocnienia polowe.
Kolejna rozbudowa rejonu Cigacic została zapoczątkowana w 1936 r. Tym razem prace skupiono na pozycji tyłowej. Miała ona zabezpieczać główną linię obrony. Dodatkowym wzmocnieniem była pozycja ryglowa, która umożliwiała kontrolowanie szosy do Zielonej Góry na odcinku prawie 1.500 m. Schrony uległy modernizacji, zmieniono rozkład pomieszczeń, system wentylacyjny oraz sektory ostrzału. W ścianach wejściowych kilku schronów bojowych (nr 697, 702, 724) umieszczono niewielkie wartownie, które wyposażone w płytę panc. 48P8 miały kontrolować zapole budowli.
W 1944 r. na skutek zbliżającego się frontu wschodniego podjęto decyzję o przygotowaniu do obrony Pozycji Środkowej Odry. Rozkaz ten objął również rejon Cigacic. Miejscowa ludność rozpoczęła budowę licznych linii okopów i drewniano-ziemnych schronów. Zaczęto stawiać żelbetowe stanowiska do ognia okrężnego (tzw. Tobruk") i betonowe schrony amunicyjne. Rejon mostu otoczono kilkoma rzędami drutów kolczastych, wśród których zlokalizowano przeciwpiechotne pola minowe. Droga prowadząca do Zielonej Góry została zamknięte stalowymi jeżami. Przygotowano stanowiska polowe dla artylerii, które umieszczono na wzniesieniach znajdujących się ok. 3 km na południe od rzeki.
Wysoka skarpa nadbrzeżna znajdująca się na prawym brzegu Odry, była doskonałym miejscem wypadowym dla nieprzyjaciela. Z tego też powodu rozpoczęto tam prace fortyfikacyjne w celu wzniesienia przyczółka mostowego.
Rok 1945 przyniósł diametralną zmianę na froncie wschodnim. Poruszające się w zawrotnym tempie jednostki radzieckie parły bez przerwy do przodu, by w jak najkrótszym czasie osiągnąć linię rzeki Odry. Wycofujące się jednostki niemieckie, często w nieładzie i chaosie nie były w stanie skutecznie i planowo osiągnąć przygotowane pozycje obronne. Rejon Cigacice niczym innym się nie różnił od pozostałych obszarów pozycji odrzańskiej. Brakowało dostatecznej ilości wojska, które mogłoby obsadzić wcześniej przygotowane pozycje. Brakowało amunicji, żywności, broni oraz podstawowego wyposażenia fortecznego. Umocnienia nie zostały w pełni przygotowane do obrony; brakowało na to ludzi i czasu.
Pod koniec stycznia 1945 r. wycofujące się jednostki niemieckie wraz z grupami Volkssturmu" obsadziły Sulechów i Cigacice. 29 stycznia jednostki radzieckie 33 Armii (9 Samodzielny Korpus Pancerny) rozpoczęły walki o Sulechów i Cigacice. W dniu tym Cigacice zostały zajęte przez Rosjan, którzy na lewym brzegu rzeki uchwycili niewielki przyczółek, dokonując przełamania niemieckiej obrony na Oderstellung". 30 stycznia został zajęty Sulechów. Przez kilka dni na przyczółku w Cigacicach trwały ciężkie walki, które zakończyły się wyparciem Rosjan na prawy brzeg rzeki. Ostatecznie niemiecka obrona została zlikwidowana 14 lutego 1945 r., kiedy to związki 25 Korpusu Pancernego i 3 Armii Gwardii zajęły Zieloną Górę. Pierwsze czołgi radzieckie wtargnęły do miasta z północy przez most w Cigacicach.
Napisano
WYKAZ SCHRONÓW BOJOWYCH I BIERNYCH.

Rejon Cigacice



Nr schronu
Rodzaj schronu
Rok budowy
Stan zachowania

obiektu

1
2
3
4

695
BIERNY
1936
Bardzo dobry; zalany wodą, zachowane 2 płyty pancerne 48P8.

696
BIERNY
1936
Wysadzony w 100 %, w trakcie budowy szosy E65.

697
BOJOWO - OBSERWACYJNY
1936
Wysadzony; zachowana płyta pancerna 7P7, dzwon obserwacyjny 9P7 i płyta pancerna 48P8.

698
BIERNY
1936
Bardzo dobry; zalany wodą, zachowane napisy eksploatacyjne i 2 płyty pancerne 48P8.

699
BOJOWY
1935
Bardzo dobry; zasypany, zachowana płyta pancerna 7P7.

700
BOJOWY
1935
Bardzo dobry; zasypany, zachowana płyta pancerna 7P7.

701
BOJOWO -

OBSERWACYJNY
1936
Bardzo dobry; zasypany, wnętrze zalane wodą, zachowana płyta pancerna 7p& i dzwon obserwacyjny 9P7.

702
BOJOWY
1936
Bardzo dobry; zachowane napisy eksploatacyjne, 2 płyty pancerne 7P7 i 3 płyty panc. 48P8.

703
BIERNY
1935
Dobry; wnętrze zalane wodą, zachowane napisy eksploatacyjne.

704
BIERNY
1935
Brak danych.

705
BOJOWY
1935
Bardzo dobry; zasypany, wnętrze zalane wodą, zachowana półkopuła pancerna 3aP7.

706
BOJOWO -

OBSERWACYJNY
1935
Bardzo dobry; zasypany, wnętrze zalane wodą, zachowane napisy eksploatacyjne, 2 płyty pancerne 7P7 i dzwon obserwacyjny 9P7.

707
BIERNY
1935
Dobry; zasypany.

708
BOJOWY
1932
Bardzo dobry; zachowane napisy eksploatacyjne, 2 płyty pancerne o wym. 280 x 180 x 8 cm.

709
BIERNY
1935
Dobry; zasypany.

710
BIERNY
1936
Bardzo dobry, zasypany.

711
BOJOWY
1932
Dobry; wnętrze zalane wodą, brak pancerzy.

712
OBSERWACYJNY
1935
Dobry; zasypany, zachowany dzwon obserwacyjny 9P7.

713
BIERNY
1935
Zasypany.

714
BOJOWY
1932
Wysadzony. Brak pancerzy.

715
BIERNY
1935
Dobry; wnętrze zalane wodą.

716
BOJOWO – OBSERWACYJNY
1935
Wysadzony; obiekt posiadał dwie kazamaty pancerne t. 5P7. Brak pancerzy.

717
BIERNY
1935
Dobry; wnętrze zalane wodą.

718
BIERNY
1935
Dobry; wnętrze zalane wodą.

719
BOJOWY
1935
Wysadzony; wnętrze zalane wodą. Obiekt posiadał kazamatę pancerną 5P7. Brak pancerzy.

720
BIERNY
1935
Dobry; wnętrze zalane wodą.

721
BOJOWO –OBSERWACYJNY
1935
Bardzo dobry; zachowane napisy eksploatacyjne, półkopuła pancerna 3aP7, dzwon obserwacyjny 9P7.

722
BOJOWY
1936
Dobry. Obiekt położony na terenie prywatnym. Schron o odporności B/B1. Zachowane 2 płyty pancerne 48P8.

723
BOJOWY
1936
Wysadzony. Brak pancerzy.

724
BOJOWO – OBSERWACYJNY
1936
Dobry; zachowane napisy eksploatacyjne, płyta pancerna 7P7 i 3 płyty 48P8.

725
BIERNY
1936
Dobry; wnętrze zalane wodą, zachowane napisy eksploatacyjne, 2 płyty pancerne 48P8. Schron dowódcy pododcinka.

726
BOJOWY
1936
Wysadzony. Zachowana płyta pancerna 7P7.

727
BIERNY
1935
Dobry, wnętrze zalane wodą.

728
BIERNY
1936
Dobry; wnętrze zalane wodą. Zachowane 2 płyty pancerne 48P8.

729
BOJOWY
1932
Wysadzony.

730
BIERNY
1936
Dobry; wnętrze zalane wodą. Zachowane 2 płyty pancerne 48P8.

731
BOJOWY
1932
Wysadzony, zachowana płyta pancerna o wym. 280 z 180 x 8 cm.
Napisano
Większość schronów wybudowanych w rejonie Nowej Soli pozostaje obecnie w ruinie. W trakcie badań terenowych nie natknięto się na ślady walk w pobliżu obiektów. Należy przyjąć, że ich niszczenie było zaplanowane i wykonane przez wydzielone oddziały saperów. Pierwszą akcję niszczenia schronów przeprowadzili Rosjanie zaraz po opanowaniu tych ziem. Kolejne niszczono w okresie późniejszym realizując postanowienia konferencji poczdamskiej dotyczące demilitaryzacji Niemiec i ziem przejętych od tego państwa.
Po zniszczeniu schronów przystąpiono do akcji pozyskiwania złomu, demontując pancerze i elementy wyposażenia, które wysyłano do hut na przetop. Akcja pozyskiwania złomu trwała kilkanaście lat.
Jednak nie wszystkie z ponad 70 schronów znajdujących się na omawianym terenie uległy zniszczeniu. Jakimś zbiegiem okoliczności 4 schrony nie podzieliły losu pozostałych. Inne uległy destrukcji w różnym stopniu. Część schronów zachowała się wstanie umożliwiającym ich rekonstrukcję, inne pozostają w stanie kompletnej ruiny - betonowego rumowiska .

Schrony zachowane w całości :
nr 604 ( bojowy na dwa ckm, częściowo zasypany w wale, zamurowane wejście)
nr 599 ( bierny ze stanowiskiem obserwacyjnym, pozbawiony pancerzy, zalany częściowo wodą)
nr 595 ( bojowy, rejon mostu w Stanach, brak pancerza i drzwi, zalany wodą )
nr 594 ( bierny, rejon mostu w Stanach, brak drzwi, zalany wodą )
nr 562 ( bojowo - obserwacyjny, Nowa Sól- ul.Południowa, zachowana w całości płyta t.7P7 i pozioma płyta pod peryskop, brak drzwi )
nr 560 ( bojowy, rejon mostu w Nowej Soli, zachowana część kazamaty t. 5P7, brak drzwi, zalany wodą)


Schrony zachowane częściowo:

nr 583 ( bojowy, wysadzona częściowo izba bojowa )
nr 550 ( bierny, wyspa w Kiełczu, zachowana płyta t. 48P8 )
nr 545 ( bojowy, Kiełcz, częściowo uszkodzona płyta t.7P7.)


W różnym stopniu zachowały się umocnienia polowe. Linie rowów strzeleckich, łącznikowych i wykopy pod broń maszynową są nadal czytelne. Zachowały się licznie reprezentowane na tym terenie stanowiska (Stand. Z innych elementów towarzyszących żelbetowym umocnieniom, należy wymienić betonowe i żelbetowe donice, w których sadzono drzewa, wykopy pod ziemianki, potykacze oraz podstawa wieży obserwacyjnej w pobliżu mostu w Stanach.
Napisano

Jedną z największych fortyfikacji Ziemi Lubuskiej, wybudowanych przed 1939 r., obok Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego oraz Wału Pomorskiego jest Pozycja Środkowej Odry (niem. Oderstellung"). Jest to niemiecka linia obronna przebiegająca wzdłuż lewego brzegu rzeki Odry, od przedmieść Wrocławia, poprzez Ścinawę, Prochowice, Głogów, Bytom Odrzański, Nową Sól, Milsko i Cigacice, aż do Krosna Odrzańskiego.

  • 4 months later...
Napisano
Cześc,jestem z okolic Sulechowa,chodze z piszczałką od kilku ładnych lat,ale bardziej od bunkrów interesuje mnie Bitwa pod Kijami.Chdził tam ktoś?

Temat został przeniesiony do archiwum

Ten temat przebywa obecnie w archiwum. Dodawanie nowych odpowiedzi zostało zablokowane.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie