Lotnisko wojskowe w Złotowie!

[grzeb]

Mało który mieszkaniec Złotowa i okolic wie, że swego czasu Złotów miał lotnisko wojskowe. Z kart historii Złotowszczyzny.

Kwaterowali tutaj piloci oraz obsługa naziemna. W czasie I wojny światowej w Złotowie, w dniu 1 lutego 1915 r., został otwarty pierwszy szpital z prawdziwego zdarzenia, lecz niestety został on natychmiast zamieniony na lazaret wojskowy (niem. Kriegslazarett), w którym przebywało od 40 do 100 rannych żołnierzy.

W kwietniu 1917 przybyli do Złotowa piloci wojskowi, którzy zostali również zakwaterowani w szpitalu. Przybyła tu bowiem podlegająca jednostce w Pile (pełna nazwa: Lotniczy Oddział Zastępczy nr 2 – niem. Flieger–Ersatzabteilung Nr. 2) grupa szkoleniowa (pełna nazwa: Pomocnicza Szkoła Latania w Złotowie – Hilfsflugschule Flatow), licząca ponad sto osób. Jednostka macierzysta (skrót: FEA 2) została utworzona 1 sierpnia 1914 r. i w sierpniu 1915 przeniesiona do Piły, gdzie pozostała do końca I wojny światowej.

Obszar lotniska, z którego startowały i miały lądować samoloty (bowiem nie wszystkie zdołały tam wylądować) znajdował się za torami kolejowymi w miejscu, gdzie dzisiaj porasta las przy drodze do Świętej, zasadzony na nowo w 1929 roku. Z tego miejsca startujące samoloty wykonywały ćwiczenia lotnicze. Szkolono tutaj pilotów bojowych i obserwatorów. W czasie takich lotów ćwiczebnych zginęło w wyniku katastrofy lotniczej pięciu pilotów, których samoloty rozbiły się w Złotowie i w okolicach. O tej tragedii informują wpisy w księgach zgonów urzędów stanu cywilnego:

1. 9 września 1917 zginął w wyniku rozbicia się samolotu przy dworcu kolejowym w Złotowie porucznik rezerwy Karol Lütticke, * 04.02.1895 w Engelskirchen. – USC Złotów, księga zgonów nr 78.
2. 3 października 1917 zginął w wyniku rozbicia się samolotu w Świętej podsierżant Pius Baur, * 12.10.1892 w Würzburgu. – USC święta, księga zgonów nr 30.
3. 9 marca 1918 zginął w wyniku rozbicia się samolotu w Jeziorze Miejskim w Złotowie porucznik rezerwy Nikolaus Felix Laas, * 19.11.1892 w Merzlich. – USC Stawnica, księga zgonów nr 7.
4. 9 marca 1918 zginął w wyniku rozbicia się samolotu w Jeziorze Miejskim w Złotowie Josef Kaspar Kordel, * 12.11.1893 w Kürenz. – USC Stawnica, księga zgonów nr 8.
5. 3 kwietnia 1918 zginął w wyniku rozbicia się samolotu w świętej na polu Stypy podsierżant Otto Johannes Hoepfner, * 03.05.1899 w Peitz – USC Święta, księga zgonów nr 14.

Po zakończeniu I wojny światowej, 11 listopada 1918 r., złotowscy piloci z obsługą powrócili do Piły, a szpital złotowski w dniu 16 stycznia 1919 r. został w końcu oddany swemu właściwemu przeznaczeniu. Rozbudowany i unowocześniony działa do dzisiaj.

Na próżno jednak szukać informacji na temat podjednostki lotniczej w Złotowie, nie informuje o niej również strona internetowa jednostki macierzystej w Pile. Oprócz wpisów w księgach zgonów i drobnych informacji u Eryka Hoffmanna nie dysponowaliśmy dotychczas żadnymi namacalnymi świadectwami istnienia wojskowego lotniska szkoleniowego w Złotowie. Jednym z takich nowo nabytych przez Muzeum w Złotowie dowodów jest pieczęć pocztowa złotowskiej jednostki wojskowej, jaka się zachowała na kartce pocztowej, wysłanej 21 marca 1918 roku ze Złotowa przez podoficera Hackener do Oldendorf koło Stade w Saksonii Dolnej. Szansę na znalezienie kolejnych dowodów odnoszących się do naszej złotowskiej jednostki lotniczej należy ocenić jako minimalną, mimo znanych powiedzeń: Kto szuka ten znajduje, czy Nadzieja umiera jako ostatnia. Czas pokaże.

prof. dr hab. Joachim Zdrenka

https://zlotowskie.pl/artykul/lotnisko-wojskowe-w-zlotowie/628606

 

[leonard17]

Ciekawy temat, rzeczywiście nie wiedziałem o istnieniu tego lotniska, może zorganizuję kiedyś przy współpracy z muzeum i WKZ poszukiwania na tym terenie i być może w muzeum Złotowskim znajdą się pamiątki z tego miejsca.