33pp i 18dp

[leszek01]

.

[leszek01]

pamiątkowa zapalniczka

[leszek01]

2

[leszek01]

7 Kompania Szkolna 33PP - rocznik 1912

[leszek01]

Defilada 33PP

[leszek01]

.

[leszek01]

Myślę, że budynek jest znany wielu z nas?
Może ktoś, coś dorzuci?

[Badylarz]

Zapomniałem - jeszcze to:
http://www.dws.org.pl/viewtopic.php?f=94&t=121457

[sqh]

Spróbuję przedstawić swoje hipotezy w poniższych sprawach:

1. Czy wiadomo komuś bliżej o strukturze organizacyjnej tej kompanii, jaki miała skład i uzbrojenie ?"

W CAW zachowało się pismo z początku sierpnia 1939 - z którego pochodzą informacje o kpt. Kordjaczyńskim i por. Jarzynie, podane przeze mnie w zalinkowanym przez Ciebie poście sprzed lat sześciu. Ma to tytuł Imienny wykaz oficerów, oddanych z batalionów spec. >Sarny< i >Małyńsk<" i figuruje w nim 36 nazwisk, przy czym 9 sierpnia dopisano do nich ręcznie jeszcze jedno, 37. nazwisko. Ogromna większość z nich pojawiła się w znanych obsadach oficerskich baonów fortecznych Osowiec", Mikołów" i Niezdara" (choć ten ostatni formalnie nazywał się kompanią). Pozostają zaś następujące nazwiska (literka w nawiasie to skrót nazwy macierzystego baonu):

kpt. Eugeniusz Kordjaczyński (M) – przeznaczony na dowódcę kompanii fortecznej na Śląsku, trafił, jak wiadomo, na takowe stanowisko pod Nowogrodem;

por. Stanisław Żukowski (S) – przeznaczony na dowódcę kompanii fortecznej w Osowcu, choć pełnił dotychczas zapewne tylko funkcję dowódcy plutonu, ale w piśmie zaznaczono, że adaje się na dcę kompanii";

por. Tadeusz Kara (S) – przeznaczony na dowódcę plutonu fortecznego;

por. Stanisław Kałużny (S) – przeznaczony na dowódcę plutonu fortecznego, w chwili przeniesienia przebywający jednak w Bydgoszczy, na kursie spadochronowym;

por. Mieczysław Jarzyna (S) – przeznaczony na dowódcę plutonu fortecznego, jak wiemy, objął faktycznie tę funkcję pod Nowogrodem;

por. Lucjan Kossowski (S) – przeznaczony na dowódcę plutonu fortecznego;

Jeden z tych poruczników trafił zapewne na stanowisko dowódcy I pl. / 1. kfort / bfort Osowiec" - tego jedynego nazwiska dowódcy plutonu brakuje w londyńskiej relacji mjra Korpala. A dlaczego? Może dlatego, że był to por. Kara, który jako jedyny z powyższej piątki jeszcze w marcu 1939 roku służył poza Polesiem – mianowicie w 71. pp w Zambrowie – i mjr Korpal, jako zastępca dowódcy bspec Sarny", nie zdążył go dobrze poznać?

Jeśli zaś założyć, że por. Kałużny do końca miesiąca nie wyleciał z kursu w WOS, to wojna zastała go w Bydgoszczy i do swoich kolegów z oddziałów fortecznych raczej nie wrócił.

Zatem strukturę i obsadę oficerską zawodową 4. kckm/33. pp obstawiłbym zasadniczo taką:

dca kompanii: kpt. Eugeniusz Kordjaczyński
dca plutonu fort: por. Mieczysław Jarzyna
dca plutonu fort: por. Lucjan Kossowski
dca plutonu fort: por. Stanisław Żukowski

Jest tu jednak jedno ale: mianowicie Wikipedia podaje, iż por. Żukowski, późniejszy kpt. AK Maciek" (Okręg Białystok, Obwód Wysokie Mazowieckie), tuż przed wojną trafił jednak do bfort Mikołów", a potem do 11. pp. U Steblika ani Przemszy-Zielińskiego jednak nie widzę jego nazwiska, więc do czasu uzyskania dowodów namacalnych, tymczasowo Wikipedii wiary nie daję. Zresztą, na tak krótki odcinek fortyfikacji ciężkich, jak pod Nowogrodem, lepiej by nawet pasowała dwuplutonowa kompania forteczna – tak jak było na przykład w Łagiewikach na Śląsku czy w 2. kfort/bfort Osowiec".

2. Czy rzeczywiście można ją nazwać kompanią KOP ?"

Ja bym jej tak raczej nie nazywał – sformowana była wprawdzie z kopistów, ale nie podlegała Dowództwu KOP i nie pełniła służby granicznej.

4. Dlaczego ppłk Stanek, który zajmował się obroną szerokiego frontu Nowogród - Łomża, nic właściwie o nie wspomina, poza dwoma powyższymi nazwiskami ?"

Bo ich nie znał? Dopiero co przyjechali z Polesia, a tu wybuchła wojna, w czasie której spora część z nich (większość?) poległa lub dostała się do niewoli - więc nie odeszła na południe razem z pułkiem.

[leszek01]

Allegro - zdjęcie pułkownika Stefana Kosseckiego + notka biograficzna.
Stefan Kossecki urodził się 12 stycznia 1890r. w Sawińcach koło Kamieńca Podolskiego. Po ukończeniu ośmioklasowej Szkoły Techniczno - Agronomicznej w Kamieńcu, powołany do armii rosyjskiej odbył obowiązkową służbę w 13. Pułku Strzelców Sieszych (1911 - 1912). Jako oficer rezerwy armii rosyjskiej został zmobilizowany (27.07.1914) i skierowany do służby frontowej w 284. PP na stanowisko dowódcy kompanii, a następnie batalionu. Podczas kampanii na Bukowinie (1915) ciężko ranny, stracił rękę. Od 16.09.1917 do 15.06.1918 r. w I Korpusie Polskim: w 7. Pułku Strzelców na stanowisku dowódcy kompanii (od września 1917), w sztabie 1. Dywizji Strzelców jako instruktor wyszkolenia bojowego oraz kierownik obrony chemicznej. W Wojsku Polskim (od 1.08.1918) otrzymał przydział do Ministerstwa Spraw Wojskowych (08 - 09.1918), a następnie na dowódcę batalionu 33. PP (09.1918 - 03.1919). Od maja 1919 do kwietnia 1920 r. był wykładowcą w szkole oficerskiej w Poznaniu. Od 13.06.1920 do 1.11.1924 r. w Wielkopolskiej Szkole Podchorążych w Bydgoszczy był kolejno: dowódcą kompanii, batalionu, dyrektorem nauk, zastępcą komendanta Szkoły. Równolegle ukończył kurs dla oficerów dowódców, instruktorów i wychowawców. Od 1.11.1924 do 1.10.1926 r. był słuchaczem Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Po ukończeniu studiów dostał przydział do sztabu Inspektoratu Armii w Toruniu na stanowisko II oficera sztabu, następnie pełnił obowiązki I oficera sztabu (10.1926 - 02.1928). Skierowany do służby liniowej objął dowództwo 10. PP w Łowiczu (1928 - 1930). W latach 1930 - 1931 był Komendantem Szkoły Podchorążych w Zambrowie. Ponownie został skierowany do szkolenia i objął stanowisko komendanta Szkoły Podchorążych dla Podoficerów w Bydgoszczy (1931 - 1935). Od 26 stycznia 1935 do lipca 1939 r. był dowódcą piechoty dywizyjnej 25. DP w Kaliszu. W lipcu 1939 r. objął dowództwo 18. DP i dowodził nią (do 12.09.1939) w Kampanii Wrześniowej w składzie SGO "Narew. Po ciężkich walkach pod Zambrowem próbował przebić się przez okrążenie przeważających sił Niemieckich w rejonie Andrzejewa (12.09). Próba udała się, ale padł w niej ciężko ranny dowódca. Przewieziony do Zambrowa, później był leczony w szpitalu w Białymstoku (do 09.1939). Aresztowany przez władze radzieckie przebywał w więzieniu w Brześciu n. Bugiem (11.1939 - 03.1940). Dalsze losy są nieznane. Był odznaczony m.in. Orderem Virtuti Militari kl.V, Złotym Krzyżem Zasługi. Awanse: chorąży (1912), podporucznik (1916), porucznik (1917), sztabskapitan (1917), major (1918), podpułkownik (1924), pułkownik (1930), generał brygady - pośmiertnie (1964). "

[leszek01]

Allegro - płk Marian Raganowicz - dowódca 33PP (siedzi w środku), urzędnicy cywilni, podoficerowie i oficerowie pułku "

[Edmundo]

Witam

Szanowni forumowicze czy ktoś z was posiada informacje na temat obsady oficerskiej Ośrodka Sapersko Pionierskiego 18 Dywizji Piechoty oraz kompanii łączności tejże dywizji a także Plutonu Żandarmerii „Łomża”. Interesują mnie dane na dzień 23.03.1939 r. pochodzące z wiadomego źródła (RO 1939) do którego niestety nie mam dostępu. Służę innymi informacjami dotyczącymi 18 Dywizji Piechoty w okresie 1921-1939.
Z góry dziękuję i pozdrawiam.

[kaz41]

http://www.rowery.olsztyn.pl/wiki/miejsca/1939/podlaskie/lomza

[Edmundo]

Spis poległych znajdujący się w linku podanym przez kaz41 zawiera nieścisłości. Między innymi ppłk Zbijewski Adam po kampanii 1939 r. przedostał się na Zachód będąc na przełomie 1941/1942 r. dowódcą II Dywizjonu Pociągów Pancernych stacjonującego w Exeter w Wielkiej Brytanii.

[kaz41]

widzę że ze spisu poległych,często powtarza się data 11 09 1939,gdzie polegli czyżby Nowogród.

[Edmundo]

Nowogród nie za bardzo, prędzej okolice Zambrowa. Niektórzy z żołnierzy polegli bądź zmarli w wyniku ran w Łomży jak plut. Wiktor Babicki z 14 DAK-u który poległ najprawdopodobniej w wyniku bombardowania Łomży w dniu 4 września. Pozostaje pytanie czy wszyscy żołnierze ze spisu poległych pochowani zostali na łomżyńskim cmentarzu wojskowym na którym znajdowały się mogiły 444 żołnierzy września większości ekshumowanych z tymczasowych miejsc po 1945 r. Dla przykładu znajdujący się w spisie ppłk Jan Hipolit Litewski poległ z dniu 11 września pod Zambrowem i pochowany został we wsi Gogole. Według innych źródeł został ekshumowany i pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Z kolei mogiły por. Zygmunta Olkowskiego i por. Edwarda Tarczałowicza z 33 pp znajdują się na cmentarzu parafialno-komunalnym przy ulicy Mikołaja Kopernika a najprawdopodobniej wcześniej znajdowały się na cmentarzu wojskowym. Czyżby były symboliczne ?